خرید بازی The Last Of Us Part 1 PC  کامپیوتر

با نگاهی کندی به گذشته و میراث Naughty Dog   متوجه خواهید شد که این شرکت از اون دست استودیوهایی که برای هر پروژه چشم‌اندازی بلندپروازانه ترسیم میکنه و Last Of Us   از این قاعده مستثنی نیست بدون شک به تصویر کشیدن اجرایی کردن برخی از ایده‌ها با قدرت سخت‌افزاری سال دوهزار و سیزده ممکن ابعادی که در گذشته شاید به خاطر قابی کوچک به نام پلی استیشن 3 محدود شده بودند اما حالا که در نسل جدیدی از بازی های رایانه ای به سر میبریم .

ناتی داگ بالاخره قادره تا به ماهیت ایده‌ای که حدودا یک دهه‌ی پیش درذهن نداشت واقعیت ببخشد  حالا سوال اینجاست که آیا این شرکت به اندازه‌ی عناوین و ایده‌های نوین خودش در ساخت یک ریمیک هم جاه طلبانه و غیر منتظره عمل می‌کنه یاخیر .اتاق تاریک پنجره‌ی شکسته برگ‌های سبز پرتوی نور در منوی اصلی خودشون راوی قصه‌ای هستن که قراره نظاره‌گر اون باشید داستان باریکه‌ای از نور که به دل تاریکی می‌زند . در Last Of Us Part 1   نه با قصه‌ای پیچیده طرف هستیم و نه با شخصیت‌هایی مبهم از دید یک مرد معمولی به نام جویل با گذشته‌ای دردناک و غم‌انگیز روایت می‌شه یک مسیولیت پرخطر و در عین حال مهم را بر عهده می‌گیره مسولیت حول همراهی با دختر بچه‌ای به نام الی می‌چرخه و داستان مستقیم ساده بنای یک روایت هدفمند و کم‌نظیر می‌چینه .داستان بازی سرراست و شخصیت‌های چند بعدی و خاکستری هستند.

.

اما به واسطه‌ی دنبال کردن کاراکتر اصلی یعنی  جول خاکستری بودن این شخصیت‌ها رو میشه واضح‌تر لمس‌کرد جویل درست مثل یک انسان واقعی گاهی اوقات خودخواهی‌های خودش رو بروز میده و در برخی از مواقع رفتاری دلسوزانه  و ایثارگرانه داره به این موضوع ارتباط طلایی جدایی نشدنی میان مخاطب و شخصیت اصلی به وجود میاره چیزی که این روایت را منحصر به فرد می‌کنه قرارگیری بی‌نظیر شخصیت‌های خاکستری در یک پس زمینه‌ی واقع‌گرایانه هست این ارتباط دوطرفه نوع هم‌افزایی روایی به وجود میاره .در The Last Of Us Part 1  اتفاقات و ارتباطات بین کاراکترها با حوصله و ریزبینی خاصی صورت می‌گیرد تا در نهایت وابستگی موجود بین دو کاراکتر اصلی معنادار و برای مخاطب باورپذیر جلوه کند.

به لطف صبوری و دقت در نگارش بازینامه الی که در ابتدای ماجراجویی برای جویل و مخاطب چیزی فراتر از یک محموله نبود با گذشت زمان و به لطف همکاری این دو برای فایق امدن به چالش‌های مسیرشون دیالوگ‌های احساسی پر کردن خلاهای همدیگه و در یک کلام تعاملات دلگرم‌کننده الی  در نهایت تبدیل به شخصی مهم و گرانبها در زندگی جویل خواهد شد به عبارت دیگه احساسات پدر و دختری میان دو کاراکتر اصلی با صبوری و بردباری شکل می‌گیره تعاملات پدر دختری و دلسوزی دو طرفه‌ی جویل و الی در دل این جهان تاریک و این روایت خصمانه درست مثل جواهری در دل مرداب دو چندان خونه می‌کنن.

اما با تمام این اوصاف باید به یاد داشته باشید که در The Last Of Us Part 1  به چشم‌انداز اثر اورجینال که در بخش روایی شامل انحراف قابل توجه نمیشه پس بنابراین در این عنوان با ریمیک Resident Evil 2  طرف نیستیم که شامل حذفیات پولیش های بازی‌نامه یا اضافات داستانی بشه طراحی مرحله و گیم پلی بازی حتی در زمان عرضه‌ی نسخه‌ی اصلی بهترین بخش بازی نبودند در آن دوران مشکلات هوش مصنوعی افتادن از ریتم و پازل‌های قابل پیش‌بینی گریبان یک تجربه‌ی ناب ر می‌گرفتند و متاسفانه حالا با ثابت نگه داشتن همون گیم‌پلی قدیمی در سال دو هزار و بیست دو و مشکلات دو چندان خودنمایی می‌کنن.

اگه ده سال پیش به لطف روایت یکپارچه‌ی بازی نارسایی‌های گیم پلی بخشودنی جلوه می‌کردن حالا ریمیکی که سازنده‌ها از اون به عنوان یک بازسازی پایه‌ای و گراند آپ یاد می‌کنن مستمندانه به تکاملی نیاز داره که به واقعیت نپیوست هیچ شکی نیست که برخی از ایده‌های اعمال شده در پارت دوم The Last Of Us    قابلیت اعمال در ریمیک پارت اول را نخواهند داشت چرا که باعث بروز تغییر در ذات  بازی می‌شود اما از طرفی این امکان وجود داشت که با تکیه به برخی از دستاوردهای پارک دوم مثل جاخالی دادن در حین مبارزات و دیزاین دوباره‌ی مراحل با در ذهن داشتن مکانیک حالت خوابیده پوسیدگی‌های  مکانیزم‌ها و گیم پلی بازی جلا داد.

اتفاقی که متاسفانه هرگز رخ نداده حقیقت اینه که دستیابی به دستاوردهای پارت دوم نیاز به تلاشی مضاعف و طراحی مراحل داشت که مشخصا سازنده از این رویکرد ممانعت کرده و تصمیم گرفته این ریمیک در بهبود های بصری خلاصه بشه موضوعی که با بلندپروازی‌های استودیویی مثل ناتی داگ چندان همخونی نداره هوش مصنوعی بهبود یافته اثرگذارترین پیشرفت در گیم‌پلی بازی به حساب میاد که در پارت دوم به بازی راه پیدا کرده البته این ارتقا بیشتر در دشمنان دیده می‌شه تا همراهان حالا دیگه دشمن شما رو بهتر محاصره می‌کنه و اعمال غیرمنتظره‌ای از اون‌ها دیده میشه در حالی که همراهان درست مثل بازی اورجینال هنوز هم رفتارهای خنده‌داری ازشون سر می‌زنه و غوطه‌وری در تجربه را از بین می‌برد .

با این وجود خوشبختانه قابلیت‌هایی مثل کرفتینگ و المان‌های نقش‌آفرینی درست مثل اثر اورجینال هنوز هم القا دهنده‌ی عمق مورد نیاز یک اثر ماجراجویی آخرالزمانی هستند . ناتی داگ از پیشگامان قابلیت‌های دسترسی به شمار میاد و مطابق انتظارات در مورد The Last Of Us Part 1      سنگ تمام گذاشته این قابلیت‌ها نه تنها شانس تجربه‌ی یک عنوان جذاب را برای برخی از اقلیت‌ها فراهم می‌کنن بلکه اجازه میدهند پلیرهای عادی بتونن بازی را به آزادی عمل بیشتر و شرایط‌های مختلفی تجربه کنن .ناتی داگ یکی از پر افتخارترین استودیوهای گیمینگ با رویکرد تحسین‌برانگیز خودش در قبال قابلیت‌های دسترسی می‌تونه الگوی مناسبی برای سازندگان دیگه باشه ...

  مقایسه گرافیکی نسخه اصلی و ریمیک بازی  Last Of Us

بازی The Last Of Us Part 1   وظیفه‌ی هماهنگی با پارت دوم را بر عهده داره تا یک ماجراجویی یکپارچه در دسترس مخاطب قرار بگیره اغراق نکردیم اگه بگیم این شرکت ر به عنوان یک جادوگر جلوه‌های بصری میشه شناخت و اگر چه این رنگ حس و حال تازگی و تحول در بازی‌های جدید استودیو ر انتقال نمیده و بیشتر به پارت دوم شباهت داره اما از حیث فنی و بصری فرسنگ‌ها جلوتر از اکثر آثار تیریپل ای در نگاه اول شاید حس کنی طراحی چهره‌ی شخصیتها به خوبی اثر اورجینال انجام نشده اما در حین تجربه‌ی این عنوان متوجه خواهید شد که تغییرات رخ داده به واسطه‌ی تمرکز بیشتر روی واقع‌گرایی صورت گرفته و بازی‌های اورجینال به خاطر محدودیت‌های تکنولوژی با اینکه هدف واقع‌گرایی داشتند اما همچنان در اون مایه‌ی کارتنی درونشون قابل مشاهده بود.

تمام پیشرفت‌های فنی ویرانی‌ها در ابعاد گسترده‌تر و اتمسفر هولناک مراحلی مثل مترو ویرانی و گیرایی بیشتری نسبت به گذشته دارند ذرات معلق در هوا نورپردازی بهتر و صداگذاری بجا و تکسچرهای متحول شده در موازات با موشنکپچر بهبودیافته در مرحله‌ی اول باورپذیری بین شخصیت‌ها و ارتباط  بین اونها ر دو چندان می‌کند و در مرحله‌ی دوم به لحظات استرس‌زای بازی عمق بیشتری میدن همه‌ی این بهبودها با حفظ نرخ فریم شصت در حالت پرفورمنس اتفاق افتادند.  در زمان تست مدهای دیگه حالت‌هایی مثل فورکی و چهل فریم‌درثانیه هم ثبات خودشون ر حفظ می‌کنن کنترلر دسترسی تاثیر بسزایی داره اما در عین حال وظیفه‌ی  خودش در انتقال حس شلیک و کشیدن تیر و کمان را به خوبی انجام میده اگرچه که به اندازه‌ی عناوینی مثل Returnal   از قابلیت‌های دواس سنس استفاده نشده همچنین در بین پیشرفت‌های فنی صدای سه بعدی بیشترین تاثیر را روی تجربه میذاره و کلیکرها را به یک کابوس تبدیل خواهد کرد ...

در هم تنیدگی بخش اول و دوم The Last Of Us Part 1  همیشه تجربه‌ی یکپارچه را تمنا می‌کرد و فاصله‌ی زمانی بین پارت اول و دوم شکافی بود که مانع این عمل می‌شد حالا Remake  بازی اول با موفقیت گرد و غبار بصری اثر قدیمی را کنار می‌زند اما متاسفانه خبری از بهبود گیمپلی به وسیله‌ی مکانیک‌ها و ایده‌های پارت The Last Of Us Part nbsp; دوم نیست. The Last Of Us Part 1  کالبد زیبایی  را برای یک ماجراجویی پرفراز و نشیب فراهم می‌کنند اما چیزی که مشخصه این که پس از یک دهه نارسایی‌های گیم پلی این اثر ملموس‌تر خواهند بود.