خرید بازی Tarzan PS1 تارزان پلی استیشن 1 ( پرداخت درب منزل – در محل)

معرفی بازی و  داستان Tarzan  تارزان پلی استیشن 1

بازی Tarzan یک بازی اکشن پلتفرمر است که در سال 1999 ساخته وعرضه شده است.این بازی بر اساس فیلم انیمیشن تارزان ساخته شده است.از بازی های محبوب این سبک میتوان به Aladdin و بازی Hercules اشاره کرد.

درعصر تکنیکی بازی‌های ویدئویی سه بعدی، می‌توان فکر کرد که اوج بازی‌های اوایل دهه 1990 آخرین روزهای حواس‌پرتی خود را دیده است. با این حال، در سال 1999، یوروکام، دیزنی و سونی، با هدف جلب رضایت بازار انبوه پلی استیشن، از پیر و جوان، در فیلم هرکول دیزنی با این بازی گره خوردند و با پلتفرم‌های نه چندان شگفت‌انگیز، اما محکم و قدیمی موفق شدند.

شاید بهترین جنبه Tarzan این باشد که در واقع یک اسکرولر جانبی دوبعدی است، حتی اگر یک مرحله گرافیکی بالاتر از روزهای Sonic و Mario است. هنوز جایی برای این نوع بازی ها وجود دارد، همانطور که برای جنگنده های دو بعدی وجود دارد. آنها هنوز هم سرگرم کننده هستند و اگر به درستی طراحی شوند، هیچ چیز کاملاً شبیه آنها نیست. تارزان دیزنی چیز جدیدی را به میز نمی آورد، اما مجموع فراوانی از جنبه های گیم پلی را در یک کل ادغام می کند تا یک بازی سرگرم کننده و سبک که ارزش قیمتش در موز را دارد.

 تارزان، بازی، دقیقاً داستان فیلم انیمیشن تارزان اخیرا منتشر شده را دنبال می‌کند و این چیز بسیار خوبی است، زیرا سرعت فیلم برای چالش‌هایی که از یک بازی ویدیویی انتظار دارید، مساعدت می‌کند. در واقع، آنچه تارزان به‌طور شگفت‌انگیزی ثبت می‌کند، سادگی (همراه با چالش) موجود در بازی‌های کلاسیک است.

تارزان یک بازی تک نفره است. شما بیشتر اوقات در نقش تارزان بازی می کنید، ابتدا به عنوان مرد میمون جوان در تمرین و سپس در نقش تارزان همیشه "نخستین زندگی". وقتی نقش تارزان را بازی نمی‌کنید، در نقش جین با لباس ویکتوریایی در جنگل می‌دوید و سعی می‌کنید از یک دسته بابون فرار کنید. یا به عنوان ترک، همدم میمون تارزان، اردوگاه را خراب می کنید.

گیم پلی بازی Tarzan PS1

مدرسه قدیمی دوباره با Tarzan وارد شد. بپرید، بدوید، روی حیوانات بپرید (اما نه لزوماً سر آنها)، شنا کنید، و این کار را به جلو و عقب انجام دهید تا زمانی که مرحله را تمام کنید. همه ما آنجا بوده ایم، این کار را انجام داده ایم. اما با تارزان، یوروکام دوباره آن را سرگرم کننده کرده است.

 این عناصر سه بعدی یکپارچه است که ظاهر و احساسی را به ارمغان می آورد که به طرز وحشتناکی شبیه به چندین بازی است که قبلاً بازی کرده ام. از روی زمین به شاخه ای مشکوک بپرید و مانند بازی Wild 9s، دور دنیا را تماشا کنید. از یک صخره به استخری بپرید که در آن فیل‌ها در حال حمام کردن هستند و بازی به مراحل کرش باندیکوت تبدیل می‌شود، جایی که کراش از یک تخته سنگ به سمت صفحه می‌رود.

 بپرید و در جنگلی بچرخید که هم دوبعدی و هم سه بعدی است، درست مانند پاندمونیوم یا شب‌ها. یا در امتداد شاخه ها موج سواری کنید، درست مانند مرحله گاری معدن که قبلاً هرگز آن را بازی نکرده اید. اینها عناصری هستند که گیم پلی بازی تارزان دیزنی را تشکیل می دهند.

در حالی که همه چیز قبلا انجام شده است، موزاییک عناصر عالی گیم پلی کل قطعه را به سطح جدیدی از عمق و تنوع می رساند. تارزان شامل 14 مرحله، بدون احتساب جوایز، به بازیکنان این امکان را می‌دهد تا شاهد رشد مرد میمون افسانه‌ای ادگار رایس باروز از یک کودک گیج‌آمیز و عبوس به بزرگسالی عضلانی و نترس باشند. برای اندازه گیری خوب، Eurocom با ارائه مراحل با جین دوست داشتنی و مداخله Terk، که هر دوی آنها را گیمرها می توانند بازی کنند، تنوع بیشتری را اضافه کرد.

 Tarzan به طرز شگفت انگیزی در حرکت انعطاف پذیر است و توانایی انجام انواع مهارت های فیزیکی را دارد. او می تواند از درختان انگور تاب بخورد (اگر این کار را نمی کرد تارزان بود؟). مستقیم از دیوارها و درختان بالا بروید. صعود میمون از زیر کنده ها. موج سواری روی درختان؛ زمین را بکوبید تا میوه ها و پاداش های پنهان را بشکنید.

 یک پرش قدرتی انجام دهید (از پشت حیوانات بزرگ برای پرش فوق العاده بالا) شنا کردن؛ از چاقو، چتر آفتاب گیر و نیزه استفاده کنید. و به طرف حریفان مزاحم میوه پرتاب کنید. و با پیشرفت بازی، تارزان از یک کودک خردسال به یک بزرگسال تبدیل می شود و توانایی های کمی متفاوت در طول مسیر به آن اضافه می شود.

گشت و گذار در Disney Tarzan بسیار سرگرم کننده است و در واقع اصلی ترین قسمت بازی است، اما می توانست بهتر باشد. اگر زاویه دوربین تقریباً یک فوت یا بیشتر به عقب برود، یوروکام می‌توانست چیزها را راحت‌تر کند، به طوری که من می‌توانستم ببینم که به چه سمتی می‌روم. اغلب اوقات احساس می‌کردم که اگر این فرصت به من داده شد، می‌توانستم بیشتر جمع‌آوری کنم، آسیب کمتری ببینم و غیره.

 موز برای افزایش سلامت سنج شما استفاده می شود و در طول بازی به راحتی در دسترس است. اگر تمام حروف نام تارزان (همچنین در هر مرحله پراکنده) را جمع آوری کنید، فیلم هایی را باز می کنید که بازی را به جلو می برد. شایان ذکر است، همچنین، این واقعیت است که اگر می‌خواهید تمام نشانه‌ها، قطعات نقاشی یا حروف را برای به دست آوردن جان‌های اضافی (الزامی برای برخی از مراحل بعدی) پیدا کنید، می‌توانید به عقب برگردید و مرحله های ذخیره شده را دوباره تکرار کنید.

نقطه ضعف تارزان و توانایی های خاص او دقیقاً همان جایی است که عناصر خوب نیز وجود دارند. به طرز عجیبی، اگرچه تاب خوردن روی انگور عالی است، اما فیزیک آن دست و پا چلفتی است، به خصوص با پرندگان مضر از نوع کتاب در انتهای برخی از انگورها که باعث می‌شود گرفتن توکن و میوه ارزش چالش را نداشته باشد.

ریتم تاک‌ها بدون حرکت مداوم از بین می‌رود، و گیمرها را تحریک می‌کند تا با پرنده‌های انتهای کتاب برخورد کنند، چه زمان‌بندی مناسبی داشته باشند یا نه، از روی دره‌ها یا تله‌های مرگبار بپرند. انگورها باید به شما این امکان را بدهند که به جای اینکه بارها و بارها به همان ارتفاع برسید، به سمت هوا حرکت کنید.

در بسیاری از موارد، این یا جراحت یا مرگ است، و گاهی اوقات هر دو. در کتاب من، این باعث می‌شود که زمان خوبی داشته باشید، حتی بعد از اینکه همه چیز را به پایان برسانید. به انگورهای لنگ، که زمانی ایده خوبی به نظر می رسید، اضافه شده است، آزاردهنده های کوچک دیگری هستند که به نظر می رسد سلامتی (و لذت شما) را کاهش می دهند، نه اینکه شما را به چالش بکشند تا از آنها اجتناب کنید.

 مقصران قورباغه‌های بامزه اما سمی، میمون‌هایی هستند که می‌غلتند و آویزان می‌شوند، و به‌طور عجیبی حیواناتی مانند کرگدن‌ها و فیل‌ها که باید از روی آنها بپرید. در یک عدم ثبات ظریف، راینو با کوچکترین زاویه اشتباه به شما آسیب می رساند.

گرافیک بازی Tarzan پی اس 1

نمای 2 1/2 بعدی تارزان دیزنی مرا به یاد ترفندهای نوری می اندازد که در زمان کودکی در موزه قدیمی فناوری می دیدیم. می دانستم این ترفندها دو بعدی هستند، اما با این وجود سه بعدی به نظر می رسیدند. ترکیبی از پس‌زمینه‌های رنگ‌آمیزی مسطح و دشمنان و اشیاء سه‌بعدی و چند ضلعی به طرز ماهرانه‌ای در کنار هم در مجموعه‌ای از سطوح شلوغ و تعاملی بافته شده‌اند. این یک تکنیک عالی است که باعث می شود بازی به یک شکل به نظر برسد و به گونه ای دیگر بازی شود.

 مطمئنا یکی از عناصر بزرگ Tarzan تولید با کیفیت آن است. برنامه نویسی فشرده و بدون اشکال است، و کل ظاهر ارگانیک به خوبی در طول بازی جا افتاده است، چه در فیلم، چه در گیم پلی و چه در منوها.

مهم تر، ادغام یکپارچه انیمیشن - از جنبه های قابل پخش گرفته تا فیلم ها - در خود بازی است. گرافیک درون بازی از نظر ظاهر، بافت و تنوع رنگ‌های سبز، آبی و قهوه‌ای بسیار شبیه به تصاویر موجود در صحنه‌های انیمیشن و فیلم‌ها است و کلیتی ارگانیک را ایجاد می‌کند که به ندرت در بازی‌های پلی‌استیشن امروزی دیده می‌شود. درست است، بازی‌ها از زمان Wing Commander و Blood Omen: Legacy of Kain نزدیک‌تر و نزدیک‌تر می‌شوند، اما تارزان واقعاً کیک را در این زمینه به دست می‌آورد.

هر چند چند مشکل وجود دارد. دیدن آن سخت است، اما معمولاً زمانی که یک پس‌زمینه متحرک مانند آبشار وجود دارد، کاهش سرعت رخ می‌دهد. خوشبختانه من هنوز شاهد کاهش سرعت در صحنه شلوغ دشمنان نیستم. یکی دیگر از موارد عجیب گرافیکی این است که اندازه تارزان در تمام مرحله تغییر می کند.

در یک لحظه، او در یک اندازه وجود خواهد داشت و در یک لحظه کوچک می شود، حتی اگر زاویه دوربین ثابت بماند. مشکل چندانی نیست، فقط عجیب است. امیدوارم وقتی در خیابان راه می روم این اتفاق برای من نیفتد، وقتی از کنار دکه های روزنامه فروشی و ساختمان های شیشه ای می گذرم، قد بلندتر می شوم و به اندازه بیگل کوچک می شوم. و اگر دائمی باشد چه؟

صداگذاری و موسیقی بازی Tarzan سونی 1

اگر فیل کالینز را دوست دارید، کمی از موسیقی تارزان دیزنی را دوست خواهید داشت. من درگیر فیل قدیمی هستم. من روزهای خوانندگی او را در جنسیس پس از ترک گروه پیتر گابریل به یاد می آورم، و او می تواند کاملاً بخواند، اما صدای او واقعاً تک بعدی است و به بیان ظریف خسته کننده می شود.

اما خوشبختانه همه موسیقی فیل نیست. ترکیبی از تم‌های جوی به سبک فیلم و ضرب‌های جنگل با هم ترکیب شده‌اند تا یک کل هماهنگ را ایجاد کنند. چند نقطه ضعف در موسیقی وجود دارد، اما این به این دلیل است که از مضامین فیلم است، و فیلم‌های دیزنی همیشه دارای یکسری آهنگ‌های نمایشی بی‌رحمانه هستند که به هر حال هیچکس از آنها خوشش نمی‌آید.

 صادقانه بگویم، موسیقی Tarzan به اندازه جلوه های صوتی به یاد ماندنی نیست. پرندگان، حیوانات غرغر می‌کنند، فیل‌ها هجوم می‌آورند، بابون‌ها، تماس‌های کودکانه تارزان و بعداً قدیمی‌تر او - کل فضا به خوبی ایجاد شده و به طور مداوم کنترل می‌شود. این جنگل احساس ناامیدی دارد.

جمع بندی

هیجان دیدن یک فیلم خوب و سپس انجام یک بازی که بسیار شبیه آن است را می توان در تارزان پیدا کرد. اما برخلاف Star Wars The Phantom Menace: Racer که من قبل از فیلم آن را دوست نداشتم، اما بعد از آن خیلی بیشتر دوستش داشتم، تارزان دیزنی قبل از فیلم خوب بود. من هنوز فیلم را ندیده ام و بازی داستان را به زیبایی از طریق کلیپ هایی در طول سفر شما روایت می کند.

 در مجموع، Tarzan یک سورپرایز دلپذیر است. بازی خوب به نظر می رسد (به خوبی فیلم)، صدای خوبی دارد (بهتر از فیلم، زیرا شما می توانید "X" را از هر چیزی که نمی خواهید گوش دهید) و کاملاً خوب بازی می کند. در حالی که بازی به‌طور خاصی ذهن‌افکن یا پیچیده نیست، چالش‌برانگیز است و به مهارت زیادی نیاز دارد، چه در پریدن از جایی به مکان دیگر، چه در مورد دانستن مکان‌های مخفی یا مبارزه با پلنگ‌های دشمن که زیاد پرت می‌کنند. اگر نمی توانید دیزنی را تحمل کنید و علاقه ای به این فرنچایز ندارید، این بازی همچنان ارزش تجربه کردن را دارد.

فقط برای مقایسه با 2 بازی 1/2 بعدی دیگر، تارزان دیزنی ارزش تکرار بیشتر و تنوع عناصر گیم پلی بیشتری نسبت به Wild 9s دارد. به‌علاوه، در هر زمان می‌توانید به هر لولی که با یک امتیاز درصد برچسب زده می‌شود، بازگردید تا آن را برای 100٪ کامل کنید.

 Tarzan بازی قرن نیست و مشکلات زیادی هم دارد، اما سرگرم کننده است و به همان شکل فیلم جادویی است. خوشبختانه در جهنمی که بسیاری از بازی های مجوز فیلم دیگر انجام می دهند، نمی افتد. تارزان دیزنی سر خود ایستاده است.