خرید بازی Resident Evil 1 Directors Cut PS1 رزیدنت اویل 1 پلی استیشن 1 ( پرداخت درب منزل – در محل)

معرفی بازی Resident Evil 1 Directors cut PS1

بازی Resident Evil 1 Directors cut یک بازی ترسناک بقا از Capcom است که ابتدا در سال 1997 برای PS1 منتشر شد و اکنون برای نسخه کلاسیک PS One که قابل بازی بر روی PS3، PSP و البته PS Vita است، احیا شده است.از بازی های جذاب ژانر وحشت میتوان به Resident Evil 2 PS1 و بازی Silent Hill 1 اشاره کرد.

اولین بازی ترسناک بقا Resident Evil نام داشت که یک عنوان کوچک و فوق العاده از کپکام بود. با وجود اینکه در سال 1996 منتشر شد، پایه اصلی آن هنوز در حال شبیه سازی است، بنابراین باید خوب بوده باشد. Resident Evil فقط یک ژانر را محبوب نکرد. مسیر کل یک صنعت را تغییر داد.

منتقدان از آن لذت بردند، مردم از آن لذت بردند، چندین حلقه به آن جایزه بهترین بازی سال را دادند و مهمتر از همه برای Capcom ، درآمد کسب کرد. کپکام به این نتیجه رسید که اگر ما رزیدنت اویل را دوست داریم، رزیدنت اویل را با چند زنگ و سوت دوست خواهیم داشت.

اول، نسخه اصلی وجود دارد: این بازی به شکل خالص است. اما این بدان معنا نیست که بهترین است... نسخه اصلی ایالات متحده Resident Evil به دلیل سانسور مورد انتقاد شدید قرار گرفت. به هر دلیلی، کپکام تصمیم گرفت تعدادی از صحنه های بازی را قطع کند. این تصاویر از دست رفته شامل ارجاع به سیگار کشیدن و همچنین برخی از تصاویر خشن تر است. با این حال، با وجود این برش ها، بازی همچنان رتبه Mature را دریافت کرد. بنابراین، برای من و بسیاری دیگر، تصمیم به سانسور بازی در نهایت چندان منطقی نبود.

دوم، ما The Director’s Cut را داریم. در ابتدا، این نسخه به عنوان نسخه بدون سانسور بازی به بازار عرضه شد. اما، بعداً مشخص شد که حاوی همان ویرایش‌هایی است که نسخه وانیلی (ظاهراً به دلیل یک خطا) وجود دارد. این نسخه از بازی دارای چند پیشرفت در کنترل پخش، و همچنین یک حالت مبتدی جدید و "حالت مرتب" (نوعی ریمیکس برای قرار دادن آیتم و هیولا) است.

 نسخه دوم (تصحیح) کارگردانی در نهایت منتشر شد. این نسخه همچنین پشتیبانی از لرزش کنترلر را اضافه کرد. برای بسیاری، این نسخه نهایی پلی استیشن بازی در نظر گرفته می شود - و این نسخه ای است که من برای این بررسی روی آن تمرکز می کنم.

سوم، بازسازی: در سال 2002، بازسازی بازی اصلی به طور انحصاری بر روی Nintendo GameCube منتشر شد. این اولین نسخه از بازی بود که من تجربه کردم. این نسخه شامل گرافیک و صدا اصلاح شده، درجه سختی بالاتر و برخی تغییرات عمده و جزئی دیگر است. به تازگی نسخه HD بهبود یافته این بازسازی منتشر شده است. تصمیم گرفتم بعداً این نسخه جدید را جداگانه بررسی کنم.

داستان بازی Resident Evil 1 Directors cut پلی استیشن 1

داستان رزیدنت اویل در محل تخیلی شهر راکون می گذرد. اخیرا قتل های عجیبی در حومه این منطقه رخ داده است. برای بررسی، یک گروه نخبه از افسران پلیس موسوم به "STARS" به محل حادثه اعزام شدند. وقتی این گروه برنگشت، تیم دوم برای ارزیابی وضعیت اعزام شد. بازی با این خدمه دوم شروع می شود که هلیکوپتر سقوط کرده تیم اصلی را پیدا می کند.

 در حین بررسی سقوط، ستارگان توسط گروهی از سگ های خشمگین و هیولا مورد حمله قرار می گیرند. افسران STARS که قادر به مبارزه موثر با آنها نیستند، برای سرپناه به عمارت نزدیک می‌روند. به ناچار، تیم در هرج و مرج از هم جدا می شود. هدف بازی این است که همراه(های) گمشده خود را بیابید و عمارت را برای سرنخ هایی در مورد محل اختفای اعضای سابق تیم STARS کشف کنید.

طولی نمی کشد که قهرمان متوجه می شود که همه چیز در عمارت و منطقه اطراف آن از حالت عادی دور است. مکان در حال خزیدن با زامبی ها است! همانطور که به بازی و کاوش ادامه می دهید، خط داستانی که باز می شود یکی از فیلم های ترسناک کلاسیک B است.

 کارگردانی کات به طور کامل در این عمارت و املاک اطراف اتفاق می افتد. اگرچه کارخانه های مواد شیمیایی فاسد، تأسیسات ویران شده قطب جنوب و ایستگاه پلیس این عمارت را دنبال کرده اند، اما هنوز از نظر وحشت محض از آن پیشی گرفته نشده است. اصلا اهمیت ندهید که توسط یک مرد خاکستری جهش یافته با مشکل بهداشتی خیره شوید.

خط داستانی پشت رزیدنت اویل به طرز شگفت آوری پیچیده است. ساده شروع می‌شود، اما به آرامی ساخته می‌شود، زیرا در حین ادامه بازی، لایه به لایه توسط بازیکن کشف می‌شود. بخش اعظم داستان مرا به یاد چیزهایی می‌اندازد که ممکن است در یک فیلم ترسناک درجه B بیابید، که برای من خوب است. اینجا خوب کار می کند. من هنوز هیچ بازی دیگری در این سری بازی نکرده‌ام، اما فکر می‌کنم می‌توان حدس زد که داستان فقط در بازی‌های بعدی گسترش می‌یابد. من علاقه مندم ببینم چه چیزی در راه است.

گیم پلی بازی Resident Evil 1 Directors cut پی اس 1

بازی Resident Evil 1 Directors cut یک بازی تک نفره است، و دلیل بسیار خوبی هم دارد، زیرا این یک بازی ترسناک بقا است که سعی می کند شما را در بسیاری از نوبت ها در طول داستان ترسناک شوکه کند، وحشت زده و بترساند. شما می توانید به عنوان جیل ولنتاین یا کریس ردفیلد، دو مامور از واحد S.T.A.R.S بازی کنید.

بسته به اینکه کدام عامل را انتخاب کنید به سختی تنظیم بازی به شما و همچنین خط داستانی که به شما داده می شود بستگی دارد. انتخاب شخصیت شما فقط زیبایی شناختی نیست، جیل و کریس تفاوت های واقعی دارند، با چه وسیله ای شروع می کنند، رشته داستانی که دنبال می کنید، شخصیت هایی که با آنها تعامل دارید و در نهایت بازی چقدر دشوار می شود.

این عمارت از همان ابتدا به طور کامل در دسترس شما نیست، و شما باید در ابتدا آنچه را که می توانید، در اطراف عمارت و محوطه آن، حل معماها، پیدا کردن کلیدهایی برای باز کردن قفل اتاق های دیگر و مبارزه با بسیاری از دشمنان مرده کشف کنید. دشمنان شما متنوع هستند و چالش‌های متفاوتی را در سراسر عمارت ارائه می‌کنند، مهمات و سلامتی در اطراف عمارت پراکنده است تا بتوانید آنها را پیدا کنید، همراه با سرنخ‌ها و کلیدهایی که برای پیشرفت در عمارت و محوطه‌های آن نیاز دارید.

 در Resident Evil 1 Directors cut همچنین نقاط ذخیره و اتاق های امن در داخل عمارت وجود دارد که از دشمنان بی امان شما مهلت می دهد. در اینجا جعبه های ذخیره سازی را پیدا خواهید کرد تا آن اقلام گرانبهایی را که نمی توانید در موجودی خود حمل کنید نگهداری کنید.

بله، موجودی شما... مهارت‌های مدیریت منابع شما مورد آزمایش قرار می‌گیرند، زیرا سعی می‌کنید آنچه را که فکر می‌کنید به آن نیاز دارید و چقدر فضا برای اقلام جدید باقی می‌گذارید، مورد آزمایش قرار دهید. اوه تقریباً فراموش کردم، نقاط ذخیره شما ماشین‌های تحریری هستند که در اطراف عمارت نقطه‌گذاری شده‌اند و برای استفاده از آنها برای صرفه‌جویی در پیشرفت خود به نوارهای جوهر نیاز دارید. این همچنین باعث می شود قبل از ورود به مناطق جدید فکر کنید زیرا نمی دانید چه چیزی در انتظار شماست، یک رویکرد محتاطانه توصیه می شود.

شما در این کابوس تنها نیستید زیرا هم تیمی های شما سعی می کنند هر زمان که ممکن است یک یا دو دست به شما بدهند. با این حال این دیالوگ باعث می شود که تعجب کنید که چرا آنها حتی اذیت می شوند، با برخی از کمدی ترین مکالمات بین بری برتون و جیل ولنتاین به قدری بد هستند که در نهایت درخشان هستند!

من متقاعد شده‌ام که مکانی به عنوان "مدرسه صداگذاری بری برتون" وجود دارد و بسیاری از شخصیت‌های بازی حتی اکنون نیز از آن فارغ التحصیل شده‌اند!از آنجایی که این بازی در ابتدا برای PS1 در نظر گرفته شده بود، متوجه خواهید شد که Resident Evil از صفحه نمایش لمسی، ژیروسکوپ یا دوربین PS Vita جلو یا عقب پشتیبانی نمی کند.

کنترل‌های Resident Evil 1 Directors cut همگی قدیمی هستند و دکمه‌های اکشن به همراه دکمه‌های شانه در مرکز قرار دارند. حرکات درون بازی گاهی ممکن است پیچیده و کند به نظر برسد، اما هدف آن این است که وقتی از تعدادتان بیشتر هستید وحشت کنید و به شما احساس آسیب‌پذیری بدهد. دوربین سرتاسر ثابت است و نمی توانید آن را کنترل کنید.

این باعث می‌شود که برخی اتاق‌ها و راهروها همیشه تا نیمه قابل مشاهده باشند و هرگز نمی‌توانید مطمئن باشید که در قسمت دیگر چه چیزی در کمین است که به بازی بیشتر تنش می‌دهد، همراه با موسیقی متن که به شما اطلاع می‌دهد که چه چیزی در اطراف شماست. حتی زمانی که نمی توانید آن را ببینید، زمانی که خطر قریب الوقوع یا مکانی امن برای نفس کشیدن وجود دارد، سرعت را تغییر دهید.

با وجود این مزاحمت ها، Resident Evil 1 Directors cut یک شاهکار است. مطمئناً ارزش تبلیغاتی را دارد که دریافت می کند. علاوه بر داستان سرایی عالی و تنشی که از خود بازی دریافت می کنید. داشتن دو شخصیت برای انتخاب، سطح خوبی از قابلیت پخش مجدد را به بازی اضافه می کند. در حالی که داستان پس زمینه برای جیل و کریس یکسان است، هر یک از شخصیت ها سناریو را متفاوت می بینند.

به علاوه، در مورد بازی کردن این دو شخصیت تفاوت هایی وجود دارد. برای مثال، کریس کمی سرسخت‌تر است و به نظر می‌رسد که ضرب و شتم بیشتری را تحمل می‌کند. اما جیل می‌تواند وسایل بیشتری را در خود نگه دارد و می‌تواند قفل‌ها را انتخاب کند، این امکان دسترسی به بخش بیشتری از عمارت را از همان ابتدا فراهم می‌کند. و اگر این کافی نیست، حالت Arranged که در Director’s Cut نمایش داده شده است، همه چیز را بیشتر به هم می زند و حتی به بازیکنان کهنه کار نیز تجربه جدیدی می دهد.

این Directors Cut دارای دو حالت سختی اضافی است، حالت Training به شما امکان بازی راحت‌تری نسبت به بازی اصلی می‌دهد، در حالی که Advanced دارای زوایای دوربین متفاوتی است و محل قرارگیری دشمن درهم است، بنابراین نمی‌توانید برای بار دوم به حافظه خود تکیه کنید.

گرافیک بازی Resident Evil 1 Directors cut سونی 1

 عمارت و روده های آن به صورت دو بعدی رندر شده اند، در حالی که شخصیت ها و دشمنان شما سه بعدی هستند. این به شما یک پس زمینه بسیار غنی و دقیق می دهد و در عین حال آزادی حرکت شما را در کل عمارت ممکن می کند.

 

 با در نظر گرفتن محدودیت های سال های کودکی پلی استیشن، Director’s Cut (با محیط های بازیافتی Resident Evil) از نظر بصری سخاوتمندانه است. سالن عمارت چشمگیر است، و وقتی اوضاع در زیرزمین و سرداب بیشتر به حالت کلاستروفوبیک می‌شود، تعلیق جای تماشایی را می‌گیرد. پرسه زدن در راهروهای تیره و تار اغلب آنقدر خسته کننده است که به نظر نمی رسد یک کار طاقت فرسا باشد، به خصوص زمانی که احتمال ملاقات با چیز بدی در گوشه و کنار وجود دارد .

خبر بد گرافیک Resident Evil 1 Directors cut این است که، با وجود حالات چهره واضح و شکل‌های اصلی کاملاً مشخص، مدل‌های شخصیت‌ها در اطراف لبه‌ها خشن هستند. برای مثال، وقتی شخصیتی ثابت می‌ماند، شروع به بی‌قراری می‌کند و پیکسل‌هایی که لباس یا بازوهای آن‌ها را تشکیل می‌دهند از هم جدا می‌شوند و پراکنده می‌شوند. بی حوصلگی بی حوصله لمسی واقع بینانه است، اما دقیقاً خوش تیپ نیست.

صداگذاری و موسیقی بازی Resident Evil 1 Directors cut رزیدنت اویل 1

با این حال، موسیقی Resident Evil 1 Directors cut واقعا عالی است. تم اصلی عمارت تاکید زیبایی بر سازهای زهی دارد و شما را در هر اتاقی تحت تعقیب قرار می دهد، با این حال ضربان پرخاشگری دیوانه وار به طور ناگهانی کل فضا را تغییر می دهد و قلب شما را چنان بی رحمانه سوراخ می کند که ممکن است برای یک ثانیه از تپش باز بماند.

شما کنترلر را رها می کنید، با شوک همان جا می نشینید، و وقتی به جیل می رسید یا کریس ممکن است با صورت در برکه ای از خون دراز بکشد. Capcom همچنین از سکوت سرد در تمام نقاط مناسب استفاده می کند تا ترس از خدا را در شما ایجاد کند که توسعه دهندگان بازی معمولاً در آن مهارت ندارند.

این بازی دارای یک موسیقی متن بسیار مینیمالیستی است که بسیار خوب کار می کند. از موسیقی برای تنظیم تنش یا در برخی موارد حتی تسکین استفاده می شود. (هرکسی که در عمارت را کاوش می کند و دری ناشناخته را باز می کند – فقط برای شنیدن «موسیقی اتاق ذخیره» دقیقاً منظور من را می داند.) متأسفانه، بازی از صداگذاری بسیار وحشتناکی رنج می برد.

 جمع بندی

من رزیدنت اویل را دوست دارم، 30 ساعت خوبی را در اولین بازی خود در سرگردانی در عمارت و زمین های آن صرف کردم، و با حفظ مهمات و شکارچیان مبارزه کردم. اما حالا... برگشتم و بازی کردم، به دیالوگ خندیدم و به غرورم فحش دادم که چرا از نقطه سیو استفاده نکردم و نیم ساعت بعد از آخرین سیوم مردم.

همچنین متوجه شدم که یک سوم بازی را به طور کامل فراموش کرده ام، این یک سوم بازی تنش و عدم اطمینانی را که در اولین بازی من گرفتار شده بود، به من بازگرداند. من احساس می‌کنم که این حس تنش و عدم اطمینان چیزی است که واقعا Resident Evil را به آنچه هست می‌سازد، و در تجسم‌های اخیر به نفع اکشن‌های سریع رها شده است.

به طور خلاصه، Resident Evil 1 Directors cut یک بازی کلاسیک است که تجسم‌ها و دنباله‌های بسیاری را به وجود آورده است و شایسته است که برای لذت بازی‌هایمان بازگردانده شود. اگر به چیزی متفاوت از بازی‌های اکشن خود علاقه دارید، یا هر یک از دنباله‌های بعدی را بازی کرده‌اید، از شما می‌خواهم این را بازی کنید و ببینید همه چیز از کجا شروع شد. تو اول برو... من درست پشت سرت هستم.

در مجموع، من Resident Evil 1 را برای تقریباً هر کسی که عاشق بازی های یکپارچهسازی با سیستمعامل است، توصیه می کنم. برای طرفداران ژانر وحشت بقا، این یک بازی ضروری است. می‌دانم که نسخه جدید HD Remake بازی براق و وسوسه‌انگیز است، اما واقعاً چیزی جذاب در نسخه اصلی PS1 وجود دارد که همچنین شایسته توجه شماست.