خرید بازی Pepsiman PS1 پلی استیشن 1 ( پرداخت درب منزل – در محل)

معرفی بازی Pepsiman PS1

بازی پپسی من Pepsiman یک بازی اکشن پلتفرمراست که توسط KID ساخته شده و به وسیله همین شرکت در سال 1999 برای پلی استیشن 1 عرضه شده است.از بازی های محبوب این سبک میتوان به Spider Man PS1 و بازی MediEvil 1 اشاره کرد.

بی‌آنکه جهان غرب بداند، جنگ‌های کولا در نیمه دوم دهه 1990 در خیابان‌های توکیو جنگیدند و پیروز شدند. زیرا آنجا بود که قهرمانی پدیدار شد، ناجی توده‌های تشنه و قهرمانی که کاملاً شبیه هیچ‌کس نبود. پپسیمان با پوشیدن کت و شلواری نقره‌ای و آبی برقی، موظف شد نوشیدنی‌های رفع تشنگی را به نیازمندان برساند: فرقی نمی‌کند که چه کسی، چگونه یا کجا وضعیت پیش آمده است. پپسیمان چه یک قله کوهستانی و چه در یک جزیره استوایی دور، همیشه آنجا بود و طعم کامل نوشیدنی غیرالکلی مورد علاقه آمریکا را پخش می کرد، یک جوانه چشایی...

 گیم پلی بازی Pepsiman پلی استیشن 1

بازی Pepsiman شکلی از برداشت های پرمخاطره بر فرض کلی تبلیغات است. یکی از مقامات به پپسیمان در مورد یک بحران در دوردست می گوید، افرادی که سرگردان هستند یا در خطر هستند و نیاز دارند تشنگی خود را با طراوت کافئین برطرف کنند. بنابراین، شما دائماً روی آنها هستید و از طریق جاده‌ها، کوچه‌ها و هر نوع گذرگاه باریک دیگری حرکت می‌کنید.

 Pepsiman یک بازی دونده بی پایان مجاز است، بازی ای که پیش از شور و شوق دوندگان دوبعدی ارزانی است که امروز بازار موبایل را هجوم آورده اند. ده‌ها مانع بین پپسیمن و انجام وظیفه‌اش برای به ارمغان آوردن شادی مایع وجود دارد، بنابراین طلسم نقره‌ای بداخلاق مانند تبلیغاتش تلو تلو می‌خورد و می‌افتد.

 Pepsiman به اندازه کافی ساده است که کنترل ها می توانند روی یک کنترلر NES قرار بگیرند. یک دکمه برای پرش تنظیم شده است در حالی که دکمه دیگر برای سر خوردن زیر موانع است. دکمه اسلاید چندین کار را انجام می دهد، زیرا بالا نگه داشتن + لغزش باعث می شود پپسیمان برای یک انفجار کوتاه، سرعت بیشتر یا شکستن موانع ساده به سرعت بپرد، در حالی که پایین + سر خوردن به او اجازه می دهد تا یک لغزش کوتاه کند شود.

هر بخش دارای 100 قوطی پپسی است که در اطراف پراکنده شده اند تا شما را راهنمایی کنند . جمع آوری آنها به امتیاز شما می افزاید و برای 25 قوطی یک عمر اضافی دریافت می کنید. جمع‌آوری قوطی‌های کافی نیز خود پپسیمن را تازه می‌کند و نماد سلامتی او را پر می‌کند – در غیر این صورت فقط 3 ضربه باعث باخت او میشود. از دست دادن زندگی نیز به دلیل افتادن در یک چاله، برخورد با یک مانع به اندازه کافی قوی مانند یک دیوار بزرگ، سنگ یا قطار، یا اجازه دادن به تایمر قبل از رسیدن به مقصد است. (بدون شک پپسیمن از غم و اندوه می میرد که نتوانست به موقع طراوت بیاورد.)

 بازی Pepsiman نسبتاً کوتاه است - در مجموع فقط چهار مرحله وجود دارد که هر مرحله به دو صحنه اصلی تقسیم می‌شود و تعقیب و گریز ضربان‌دار اضافه شده که هر کدام را محدود می‌کند. پپسیمن که از یک محله حومه شهر شروع می شود، به خیابان ها، مرکز شهر، مناطق ساخت و ساز، مترو، فاضلاب، صحرای جنوب غربی و در نهایت به شهر پپسی می رود تا از کارخانه و کامپیوتر اصلی پپسی مراقبت کند.

در نیمه‌ی بیشتر صحنه‌ها، پپسیمن با سر به داخل ساختمان می‌دوید تا با آیتمی که گیم‌پلی بازی را تغییر می‌دهد، ظاهر شود، مانند سطل آشغال روی سرش که باعث می‌شود کنترل‌های چپ و راست به عقب بروند، یا یک بشکه یا تخته سوار شود.

 در پایان هر صحنه اول، قهرمان ما در یک دستگاه فروش خودکار می ایستد تا قبل از رفتن به مکان بعدی از محصول خود لذت ببرد. پس از آوردن پپسی به طرف مردم آشفته در پایان صحنه دوم، پپسیمن باید به سمت صفحه بدود و از خطرات پیش رو طفره برود در حالی که برخی از تهدیدهای غلتشی بزرگ به پاشنه های او ضربه می زنند (دوبار آن یک قوطی غول پیکر پپسی است).

هیچ ویژگی ذخیره ای وجود ندارد، اما برای چنین بازی کوتاهی لازم نیست. کسانی که به دنبال یک عنوان با طراوت هستند باید این دیسک را به عنوان یک قوطی ۱۲ اونسی ببینند تا ارزش ۲ لیتری. همانطور که مطرح است، بازی به عنوان یک چالش سریع برای نیم ساعت انجام می شود.

 تایمر نیز شانس کمی برای به هم ریختن باقی می گذارد. ممکن است پس از تلاش مجدد در مرحله صحرا برای نهمین بار، موهای خود را بیرون بکشید، خیلی قبل از اینکه بتوانید به پایان کارخانه تسمه نقاله دیوانه کننده و حمل جعبه بپردازید. به خاطر سپردن روت و شست زیرک در صحنه های بعدی اهمیت زیادی پیدا می کند.

حتی در آن صورت، یک دوی سرعت به موقع می‌تواند زمان تهدیدات متحرک مانند 18 چرخ را مختل کند، و یک ضربه اشتباه قهرمان ما را بیشتر به سوراخی در زمین می‌کوبد. چک پونت ها به موهبت‌های خدا تبدیل می‌شوند، حتی اگر به راحتی قابل از دست دادن نیستند، و از دست دادن تمام زندگی‌تان شما را به صفحه اصلی بازمی‌گرداند، تنها در شروع آخرین مرحله می‌توانید ادامه دهید.

 این بدان معنا نیست که Pepsiman جذابیت خود را ندارد. درست مانند تبلیغات بازرگانی، رونق و احمقانه های سرگرم کننده زیادی وجود دارد که فقط ژاپن می تواند تولید کند. دیدن پپسیمن که سرش را بسته است یا روی صورتش می‌افتد و می‌چرخد.

بسیاری از مجموعه‌ها طنزآمیز هستند، نه تنها از یک قوطی غول‌پیکر یا پپسی فرار می‌کنند، بلکه در خانه‌های مردم تصادف می‌کنند، از ماشین‌های پلیس در حال انفجار طفره می‌روند، یا تصادفاً به یک بیلبورد که جاده‌ای روی آن نقاشی شده، به سبک Wily E. Coyote برخورد می‌کنند. حتی افرادی که در کنار جاده هستند، تابلوهایی با این جمله "به من پپسی بده!" روی آنها خط خورد.

 گرافیک و صداگذاری بازی Pepsiman پپسی من پی اس 1

گرافیک‌ها قدیمی شده‌اند، اما با ماشین‌های بلوک‌دار، پیکسل‌دار و برش‌های دوبعدی غیرنظامیان یا مردان ساختمانی برای عبور یا طفره رفتن، جذابیت خاص خود را دارند. هر مرحله با ریمیکس کوتاهی از آهنگ تم Pepsiman در قالب Redbook برای لذت صوتی پخش کننده سی دی شما هماهنگ شده است.

علاقه مندان به سبک قدیمی باید بدانند که چه انتظاری دارند، مناظر رنگارنگ که با سرعت 30 فریم در ثانیه و با لمس گهگاهی بریدن برای جلوه کامل اجرا می شوند. عناصر پس‌زمینه مختلف از راه دور عالی به نظر می‌رسند و صفحه را با تنوع فراوان و هر تعداد خطر کاهش انرژی پر می‌کنند.

 پس از انتشار، Pepsiman برای کلکسیونرهای بازی های عجیب و غریب ژاپنی مورد علاقه بود. به لطف منوها و گفتگوهای انگلیسی (با زیرنویس ژاپنی) یک تجربه بین المللی آسان را ایجاد کرد. این همچنین برای کات سین های متناوب FMV صدق می کند که بازیگر ستاره مایک باترز با یک تی شرت نامناسب مائوئی در خانه اش نشسته و از پپسی (و چیپس سیب زمینی متعلق به پپسی Lay. و پیتزا، به احتمال زیاد پیتزا هات متعلق به پپسی) لذت می برد. و به طور کلی سخنگوی برند بودن. این صحنه ها هیچ هدفی ندارند، اما بر عجیب بودن همه چیز می افزایند.