خرید بازی  Silent Hill 1 PS2  سایلنت هیل 1 پلی استیشن 2

معرفی بازی PS1  Silent Hill 1

بازی Silent Hill 1  یک بازی اکشن بقا و ترسناک میباشد که در سال 1999 توسط Team Silent  توسعه یافته و بوسیله  Konami  برای پلتفرم پلی استیشن عرضه شده است.از بازی های جذاب این سبک میتوان  بازی  Alone In The Dark New Nightmare  و بازی  Resident Evil 3 PS1   اشاره کرد.

Survival Horror  یکی از ژانرهای مورد علاقه من است، بنابراین طبیعی است که Silent Hill  در لیست من قرار بگیرد. اگرچه ممکن است شروع و تکامل آن به اندازه ژانرهای دیگر واضح نباشد، اما به جرات می توان گفت که سبک بقا در نیمه دوم دهه 1990 واقعاً خودش را آغاز کرد. اینجاست که Silent Hill  وارد می‌شود. PS1  بیش از سهم خود از بازی‌های ترسناک بقا داشت، که برخی از آنها بسیار بد بودند. حتی عناوین بهتر در این ژانر کاملاً ناقص بودند، اما Silent Hill  تقریباً همه چیز را درست انجام داد. داستان واقعاً ترسناک است، فضا فوق العاده است و هیولاهایی که شهر توریستی متروک را هجوم می آورند، اصیل هستند. بهتر از آن، به بازیکنان دلایل زیادی برای بازی مجدد این عنوان داده می شود تا قفل پایان ها و سلاح های جدید را باز کنند، که به طول نسبتا کوتاه این بازی کمک می کند.

داستان بازی  سایلنت هیل 1 پلی استیشن 1

هری میسون و دختر هفت ساله اش شریل در راه رفتن به شهر تفریحی سایلنت هیل هستند که چیزی ماشین آنها را از جاده خارج می کند. هری پس از بیدار شدن در ماشین خراب خود، متوجه گم شدن شریل می شود و به دنبال او می شود. هری به سرعت متوجه می شود که چیزی به طرز وحشتناکی در شهر متروکه و مملو از مه است و او به دنبال شریل می گردد. هری در طول سفر خود با پلیسی به نام سیبیل، دکتری به نام کافمن و چند نفر دیگر که در داستان مشارکت دارند ملاقات می کند. بیشتر داستان حول محور رمز و راز آنچه برای شهر و گذشته تاریک آن اتفاق افتاده است می‌چرخد، بنابراین تعداد زیادی از شخصیت‌ها را توسعه نمی‌دهد.

در حالی که بازیگران ممکن است عمق زیادی در شخصیت خود نداشته باشند، معمای محل نگهداری شریل و نابودی شهر برای اجرای نمایش کافی است. در واقع، به نظر می‌رسید که توسعه‌دهندگان می‌خواستند شهر خود ستاره بازی باشد (هی، حتی به نام آن نامگذاری شده است) و بازیگران کم و بیش افراد عادی هستند که سعی می‌کنند در یک موقعیت خارق‌العاده زنده بمانند. نتیجه داستانی جذاب و بازیگرانی است که تقریباً باورپذیر است. هری کاری را انجام می دهد که هر والدینی در شرایط مشابه انجام می دهد: دیوانه وار به دنبال فرزندش بگردد. سیبیل یک افسر پلیس است که تلاش می کند وظیفه خود را انجام دهد... و شخصیت های دیگر انگیزه های خاص خود را دارند. منطقی است که بازیگران بیست دقیقه در مورد زندگی خود در شهری پر از هیولا صحبت نکنند، اگرچه برخی از انگیزه های شخصیت کمی نامشخص است مگر اینکه بازیکن به سرنخ هایی که در بازی یافت می شود توجه کند.

با این اوصاف، سایلنت هیل تا آنجا که توسعه طرح پیش می رود با خودش در تضاد است. به نظر می رسید که توسعه دهندگان در تلاش بودند تا سبک و لحن برخی از فیلم های ترسناک جدی دهه 1970 را تکرار کنند. این بازی دارای کیفیتی رؤیایی است که سعی می کند داستان را از طریق رویدادها، فلاش بک ها و اقدامات بازیگران بیان کند و همچنین تکه هایی از متن در بازی پیدا می شود. لحن روایت گاهی با مونولوگ هایی که عناصر خاصی از داستان را توضیح می دهند، در هم می شکند. این برخلاف داستان پردازی ظریفی است که در بخش‌های دیگر بازی می‌بینیم که احتمالاً این مونولوگ‌ها به دستور یکی از مدیران ارشد کونامی که می‌خواست داستان را آسان‌تر درک کند، گنجانده شده است، هرچند این حدس و گمان است.

گیم پلی بازی سایلنت هیل 1 پی اس 2

Silent Hill در واقع یک عنوان ترسناک بقا بسیار متعارف است، وقتی که تله‌های فانتزی آن را از بین ببرید. هری اقلام درمانی، اسلحه و مهمات را پیدا می کند که همگی در تعداد محدودی موجود هستند. بازیکنان باید به جستجوی این آیتم ها و همچنین حل پازل های ساده بپردازند، بنابراین تاکید بر کاوش نیز وجود دارد که یکی دیگر از جنبه های اصلی این سبک است. و سپس هیولاهایی هستند که هری باید از آنها فرار کند یا با آنها مبارزه کند. همه چیز در مورد گیم پلی بسیار خوب انجام شده است، اما قلمرو جدیدی را کشف نمی کند ... که برای من خوب است. سایلنت هیل دیر وارد صحنه ترسناک بقا شد و تیم سایلنت این فرصت را داشت که از اشتباهات و همچنین موفقیت های دیگران درس بگیرد. در نتیجه، این بازی یک ماشین تنظیم شده است که هیچ کاری را زیاد یا خیلی کم انجام نمی دهد.

همانطور که قبلاً گفتم، هیولاها ترسناک و اصلی هستند. بازیکنان با کودکان جهش یافته وحشتناکی روبرو می شوند که چاقوها، سگ های بدون پوست و چیزهایی که شبیه میمون ها در لباس های گیمپ به نظر می رسند در دست دارند... خیلی بدیع تر از این نمی شود. هری به ندرت از دست این موجودات در امان است، جدا از اتاق آرام گاه به گاه با یک نقطه ذخیره، زیرا آنها اغلب دوباره تخم ریزی می کنند یا وقتی بازیکن دوباره به منطقه ای مراجعه می کند، چیزهای جدیدی در جای خود تولید می کنند. Team Silent  باعث شد هیولاها کمی کند واکنش نشان دهند تا این واقعیت که آنها دوباره اسپین می کنند را جبران کنند و در حالی که این باعث می شد بازی منصفانه تر شود، به سادگی از کنار آنها عبور کرد. البته، من زمانی که این بازی منتشر شد، چندین بار بازی کردم، بنابراین شاید کسی که برای اولین بار آن را بازی می کند، مبارزه را چالش برانگیزتر ببیند.

همچنین تعداد زیادی باس  برای مبارزه وجود دارد، اما به نظر می رسد که آنها فکرهای بعدی هستند. اگرچه، اگر شما با کنترل ها کاملا راحت نباشید و ندانید برای کشتن آن چه باید بکنید، باس  اول در واقع تا حدودی چالش برانگیز است. یادم می‌آید وقتی اولین باری که بازی کردم، مهماتش تمام شد ، اما اگر می‌دانید که چگونه می‌توان او را شکست داد، مهمات تمام شد. تنها رئیس واقعی دیگر در این بازی به غیر از رئیس نهایی، چیزی بیشتر از یک اسفنج مهمات است که گاهی حمله می کند. خوب این یک داستان متفاوت است بسته به انتخاب‌هایتان در بازی، دو باس مختلف وجود دارند که می‌توانید با آن‌ها مبارزه کنید .

 
پازل ها یکی دیگر از عناصر مهم ترسناک بقای کلاسیک هستند که سایلنت هیل توانسته آن را به گونه ای در بازی ادغام کند که به خوبی با تم کلی و سایر عناصر گیم پلی آن هماهنگ باشد. کشف کردن بسیاری از معماها بسیار آسان است، اما من به یاد دارم که توسط معدودی که سرنخ های نسبتاً مرموزی داشتند، گیج شدم. در واقع، وقتی این بازی را در سال 1999 بازی کردم، تعجب کردم که چگونه برخی از آنها را در سال 1999 بازی کردم، اما احتمالاً وقت گذاشتم و از تلویزیون دور شدم و آنها را روی رایانه شخصی خود با مودم 56k  آن جستجو کردم (بله، اینطور است آهسته به نظر می رسد) به جای اینکه ساعت ها را به تلو تلو خوردن در اطراف بگذرانید و همه چیز را که در چشم است آزمایش کنید. در هر صورت، پازل‌ها معمولی هستند و به اندازه کافی خوب طراحی شده‌اند که چالش‌هایی را برای بازیکنان فراهم کنند، اما تا زمانی که آزاردهنده نشوند، به طور مداوم آنها را به بازیکن ارائه نمی‌دهند.

چیزهای زیادی برای کاوش وجود دارد و بازیکنان از مکان‌های معمولی مانند مدارس دیدن می‌کنند، اما وجود هیولاها باعث می‌شود همه چیز احساس غریبگی کند. اگر این کافی نباشد، بازیکنان یک مکان وحشتناک اضافی به نام «دنیای دیگر» را کشف می‌کنند که تجربه‌ای نگران‌کننده را حتی ترسناک‌تر می‌کند. Other World  نیز تغییری در گیم پلی ارائه می دهد، زیرا نسخه تغییر یافته ای از دنیای عادی است که هم آشنا و هم خارجی است. مطمئناً کاوش در شهر سایلنت هیل خطر و همچنین پاداش زیادی دارد، زیرا وسایل نجات جان و دشمنان در همه جا وجود دارد.

تیم سایلنت از بازیکنان می خواست که بیش از یک بار این بازی را پشت سر بگذارند و این نشان می دهد. پنج پایان احتمالی، چهار سلاح قابل باز شدن وجود دارد و ساختار داستان به گونه‌ای است که با بازی‌های بعدی معنادارتر می‌شود. در حالی که فکر می‌کنم ارزش این را دارد که برای بار دوم این بازی را فقط برای دیدن یک پایان دیگر ببینم، جدا از یک استثنا تحت تأثیر سلاح‌های بازشدنی قرار نگرفتم. دو مورد از آنها فقط در نزدیکی نیمه دوم (و به اندازه کافی ساده تر) بازی در دسترس هستند و استفاده از آنها کمی خسته کننده است. از میان اسلحه‌های بهتر، می‌توان یکی را زود به دست آورد، اما استفاده از آن به مهارت زیادی نیاز دارد، در حالی که دیگری به بازیکن نیاز دارد تا قفل پایان مخفی را باز کند که احتمالاً بدون کمک مجلات یا اینترنت به سختی می‌توان به آن پی برد. در سال 1999. با این حال، اکثر افرادی که از این بازی لذت می برند می توانند حداقل دو یا سه بازی خوب از آن به دست آورند.

بازیکنان می‌توانند از مجموعه‌ای شگفت‌انگیز از سلاح‌ها استفاده کنند که از چکش سورتمه تا تفنگ‌های شکاری را شامل می‌شود. من واقعاً از دشنام دادن به چیزهایی که با لوله فولادی به هری حمله می‌کنند لذت می‌بردم. همچنین داشتن سلاح های سرد قوی برای استفاده بر روی دشمنان در حال بازپرداخت بسیار مفید بود، اگرچه اغلب برای مقابله با هیولاها در نبرد با این سلاح ها نیاز به کمی مهارت و استراتژی بود. البته، اسلحه ها ستاره های واقعی زرادخانه این بازی هستند، اما به نظر من این انتخاب به غیر از یک تفنگ مخفی، کمی بی مزه بود. هری یک تفنگ دستی، تفنگ ساچمه‌ای و تفنگ دریافت می‌کند که همگی در دوره‌ای که Resident Evil  به بازیکنان اجازه می‌داد از چیزهایی مانند تپانچه‌های آتش‌سوزی استفاده کنند، بسیار ابتدایی هستند. سلاح های سرد جالب سایلنت هیل این را جبران می کند بنابراین منطقی است که او با یک M16  در صندوق عقب خود به شهر نیامده است، اگرچه دیدن کمی تنوع بیشتر در دسته سلاح های برد بسیار جالب بود.

رابط کاربری بازی Silent Hill 1 PS1

سایلنت هیل کاستی های بسیار کمی دارد که یکی از آنها کنترل های آن است. مانند هر عنوان کنسول ترسناک بقا از این دوران، این بازی نیز از کنترل های مخوف تانک استفاده می کند. بازیکنان باید هری را روی یک محور با استفاده از چپ و راست روی D-pad  بچرخانند و با فشار دادن به سمت بالا به جلو بدوند. پس از انجام تعدادی از این بازی ها، به جرات می توانم بگویم که کنترل تانک مشکل واقعی این بازی ها نیست، اگرچه دست و پا گیر هستند. در واقع کنترل در ارتباط با زوایای دوربین و دینامیک عجیب است که باعث می شود کنترل شخصیت ها در عناوینی مانند Silent Hill  و Resident Evil  چنین کاری طاقت فرسا باشد. موقعیت های زیادی وجود داشت که من هری را در یک جهت می دویدم، سپس دوربین به چپ یا راست می چرخید و هری ناگهان به سمت دیگری می رفت.

 
آنالوگهای روی کنترلر دوال شوک با این بازی کار می کنند، اما من متوجه شدم که دقت کمتری نسبت به D-pad  دارد، که ممکن است نتیجه این باشد که این ویژگی در آن زمان هنوز نسبتاً جدید بود. خوب بود که تیم سایلنت در واقع تلاش کرد تا رابط کاربری را با اجازه دادن به استفاده از آنالوگ بهبود بخشد، اما در نهایت شکست خورد. آخرین شکایت من در مورد رابط کاربری ناتوانی هری در چرخش است، که یک ویژگی نسبتاً اساسی در وحشت بقا است. هری می‌تواند ضرب و شتم کند (که عالی است)، به عقب حرکت کند، و حتی به عقب بپرد، اما او نمی‌تواند یک چهره درباره‌اش اجرا کند. این امر کنترل او را در شرایطی که بازیکنان باید به سرعت حرکت کنند تا هیولاها را پشت سر بگذارند، بسیار سخت می کند.

 در مورد دوربین، در واقع نسبتاً خوب است جدا از این واقعیت که گاهی اوقات علیه بازیکن کار می کند. توسعه دهندگان زوایای مختلفی را برای تنظیم لحن هر ناحیه آزمایش کردند، در حالی که به بازیکن اجازه می دادند دوربین را با استفاده از دکمه های L2  و جهت کنترل کند. توانایی نگاه کردن به اطراف در چنین بازی‌هایی باعث نجات جان انسان‌ها می‌شود و تا حدودی کنترل تانک را جبران می‌کند. L2  همچنین دوربین را از پشت هری می گیرد، که بسیار کمک می کند، اما در مناطق تنگ کار نمی کند، بنابراین روی آن حساب نکنید.

سیستم موجودی در Silent Hill  عالی است. هری موجودی شبکه ای ندارد که بازیکن را مجبور کند کلیدها و جعبه های مهمات را به هم بزند تا بتواند آیتم جدیدی را انتخاب کند. همچنین صندوق ذخیره ای وجود ندارد که بازیکنان مجبور به بازی با آن باشند. در عوض، همه چیز در یک موجودی ساده قرار می گیرد که با فشار دادن چپ یا راست می توان آن را پیمایش کرد. هیچ محدودیتی برای مقدار وسایلی که می تواند حمل کند وجود ندارد و بازیکن می تواند تنها با چند فشار دکمه به هر چیزی که می خواهد برسد. این به تنهایی رابط کاربری Silent Hill  را از بسیاری از بازی‌های دیگر از نظر رابط کاربری پیشی می‌گیرد.

گرافیک بازی Silent Hill 1 Playstation 1

روزهای PS1  یک مرحله رشد ناخوشایند برای کنسول ها بود. در آن زمان نه تنها گرافیک سه بعدی امکان پذیر بود، بلکه مورد تقاضا بود. متأسفانه، این فناوری هنوز ابتدایی بود و مدل های شخصیت های سه بعدی اغلب بسیار وحشتناک بودند. چند بازی توانستند در این زمان نمایش مناسبی از شکل انسان ارائه دهند و Silent Hill  یکی از آنهاست. این بدان معنا نیست که بازیگران جعبه‌ای و متحرک نیستند، آنها فقط بهتر از آن چیزی هستند که معمولاً در PS1  با آن روبرو می‌شوید. البته، این یک بازی ترسناک بقا است و ستاره های واقعی هیولاها و خود شهر هستند که در واقع با محدودیت های PS1  تقویت شده اند.

تیم سایلنت زمانی که شهر استراحتگاه خواب آلود سایلنت هیل را طراحی کرد همه چیز را درست انجام داد. بازیکن در لحظه شروع اکشن با یک فضای غم انگیز و شبح مانند استقبال می شود و با پیشرفت بازی، احساس کلی شهر ناراحت کننده تر می شود. توسعه دهندگان حتی توانستند با پوشاندن کل شهر در مه غلیظ یا شب سیاه، از فاصله کشش نسبتاً محدود پلی استیشن به نفع خود استفاده کنند. توضیح دادن آن سخت است، اما مه ای که شهر تفریحی را می بلعد تقریباً ملموس است و هرگز نمی دانید چه وحشتی از آن بیرون خواهد آمد.

خود شهر حتی به نظر مکانی واقعی است که در اواخر قرن بیستم در آمریکا با آن روبرو می شد. خیابان‌ها مملو از مغازه‌ها هستند، یک منطقه مسکونی، تعمیرگاه خودرو، ایستگاه پلیس و تقریباً هر چیز دیگری که در یک شهر تفریحی کوچک یافت می‌شود وجود دارد. Otherworld، که نسخه‌ای وحشتناک از شهر است، در تضاد کامل با دنیای واقعی وهم‌آور است. در حالی که نمی‌خواهم به خاطر کسانی که هنوز سایلنت هیل را بازی نکرده‌اند وارد جزئیات در مورد Other World  بشوم، می‌گویم که این بازی سخت، نامرتب و پر از غافلگیری است که اکثر آنها ناخوشایند هستند.

تیم سایلنت هیل به جای تکیه بر کلیشه های ترسناک مانند زامبی ها و خون آشام ها، هیولاهای خود را با گرفتن موجودات قابل تشخیص و چرخاندن آنها به هیولاهای وحشتناک خلق کرد. هری باید با موجودات شرور چاقویی که شبیه کودکان هستند، پتروداکتیل‌های انسان‌نما و سگ‌های بیمار شرور را دفع کند تا تعدادی از جانوران این بازی را نام ببرند. گرافیک پلی پایین PSX  اغلب مضر بود، اما توسعه دهندگان موفق شدند از لبه های ناهموار و بافت های با وضوح پایین برای ایجاد هیولاهای تغییر شکل یافته استفاده کنند که تا به امروز ادامه دارد.

 در نهایت کات سین ها وجود دارند که تا آنجایی که کیفیت آن ها کلیپ های معمولی PS1 CG  بودند. بیشتر آنها فقط چند ثانیه طول می کشند و بازیگران به خصوص هری ظاهری عجیب و غریب و بی دست و پا دارند. نکته مثبت این بود که توسعه دهندگان تلاش کردند تا شخصیت ها را از نظر بصری بیان کنند. آنها در میان چیزهای دیگر لبخند می زنند و اخم می کنند، که تغییر خوبی نسبت به چهره های چوبی و تا حدی مخدوش به کار رفته در بازی اصلی است. تیم سایلنت باید به مدل های شخصیتی احساسی خود افتخار کرده باشد، زیرا در پایان فیلم کوتاهی وجود دارد که نشان می دهد مدل های CG از نظر حرکت و حالات چهره چه کاری می توانند انجام دهند. برای خنده هم خوب بود که در پایان این بازی تاریک بسیار مورد استقبال قرار گرفت.

موسیقی و صداگذاری بازی  Silent Hill 1 PS1

 
استفاده از موسیقی برای ایجاد فضا و انتقال احساسات استادانه است. همین امر در مورد جلوه‌های صوتی نیز صدق می‌کند، که به خوبی انجام شده‌اند و اغلب برای نشانه‌گذاری وقایع وحشتناک عمل می‌کنند. موسیقی صنعتی تیره و تلو تلو تیز اغلب در اعماق مکان هایی که هری به کاوش می پردازد پخش می شود، اما بازی همچنین می داند که چه زمانی باید ساکت باشد... هیچ جناسی در نظر گرفته نشده است. سپس صداهای محیطی وهم‌آوری وجود دارد که شبیه تنفس است که اغلب هنگام بازی کردن در اواخر شب موهایم را سیخ می‌کرد. برخی از کات سین ها با موسیقی غم انگیز گیتار همراه می شوند که کیفیتی شگفت انگیز دارد که تضاد عالی با موسیقی صنعتی و محیط وهم آلود مورد استفاده در مکان های دیگر است.

سپس جلوه‌های صوتی وجود دارد که برخی از بهترین‌هایی هستند که تا به حال در یک بازی ویدیویی شنیده‌ام. درهای جیرجیر، صدای اتصال فلز به گوشت در حالی که هری هیولاها را با لوله می‌کوبد، ناله‌ها و زوزه‌های موجوداتی که شهر را هجوم می‌آورند... همه این چیزها عالی به نظر می‌رسند و گرافیک سه‌بعدی اولیه و پیچیده را زنده می‌کنند. سپس رادیو وجود دارد که یکی از هوشمندانه‌ترین کاربردهای صدا است که تا به حال در یک بازی دیده‌ام. رادیو (معمولاً به دلیل عدم دریافت صدا ساکت است) هنگامی که پخش کننده به یک هیولا نزدیک می شود، استاتیک ایجاد می کند. حجم و شدت استاتیک با تعداد هیولاها افزایش می یابد. نیازی به گفتن نیست، این ویژگی تنش زیادی به تجربه اضافه می‌کند، زیرا بازیکن می‌داند چیزی نزدیک است، اما نمی‌تواند مطمئن باشد که موجود در کجا پنهان شده است.

با استانداردهای امروزی صداگذاری سفت و آماتوری است، اما سر و گردن بالاتر از همتایان خود است. در حالی که بازی اغلب اجباری به نظر می‌رسید، به نظر می‌رسید که بازیگران با پیشرفت بازی بهتر می‌شدند، اگرچه این ممکن است به دلیل این باشد که در ابتدا بد نبودم یا با گذشت زمان به آن عادت کردم. دیالوگ های قابل باور همچنین به طبیعی تر شدن بازیگری کمک کرد. هیچ جمله مسخره ای مانند "تو می توانستی ساندویچ جیل باشی!" وجود ندارد. در این بازی، هر چند هری عادت دارد از همه و هر چیزی که می‌بیند درباره محل اختفای دخترش بپرسد، که در نوع خود تقریباً ارزشش را دارد.

جمع بندی

کسانی که کمی این بازی را بازی کرده اند و داستان آن را در نظر گرفته اند نیز احتمالاً متوجه خواهند شد که این بازی چیزی برای گفتن در مورد وضعیت انسان دارد، اگرچه آنچه که ممکن است باشد بهترین تفسیر برای شماست. صرف نظر از این، خوب بود که دیدیم این بازی امتحان زمان را پس داده است و تمجیدهایی که در زمان عرضه به آن داده شد بیش از هیاهو بود. Silent Hill  یکی از بازی‌های بعدی بود که به کتابخانه PS1 راه یافت، اما همچنین یکی از بهترین‌ها است و هر کسی که از ترس بقا لذت می‌برد باید آن را امتحان کند.

Skip Final Boss

قبل از پایین آمدن از پله ها برای مبارزه با رئیس نهایی، از تمام مهمات خود استفاده کنید. بازی متوجه می شود که شما هیچ مهماتی ندارید و به طور خودکار از آخرین باس نبرد رد می شود.!!

Obtain UFO Ending

Get the Good+ ending, make a Next Fear Save and get the Channeling Stone. Use the Channeling Stone in the following areas:

پایان Good+ را دریافت کنید، یک ذخیره ترس بعدی ایجاد کنید و سنگ کانال را دریافت کنید. از سنگ کانال در زمینه های زیر استفاده کنید:

Ending; پایان های مختلف بازی

در زیر دو معیار اصلی وجود دارد که تعیین می‌کند در پایان بازی کدام پایان را دریافت کنید، در حالی که بعد از آن به پایان‌های خاص خواهیم پرداخت.

تلاش 1: نجات کافمن و مکان یابی ویال Aglaophotis

 برای نجات کافمن از بار آنی در منطقه تفریحی دیدن کنید و کلید کافمن و رسیدی را که بین میزهای بیلیارد انداخته است بردارید.

 از کد موجود در رسید برای ورود به  Indian Runner استفاده کنید، جایی که می توانید لیست خواربار فروشی با کد درب پشتی دفتر Norman's Motel را پیدا کنید.

 برای ورود به دفتر متل از خیابان ویور و جمع آوری مگنت در سالن، از کد استفاده کنید.

 از کلید کافمن برای ورود به اتاق متل 3 در محوطه استفاده کنید، قفسه را فشار دهید و از آهنربا برای رسیدن به کلید موتورسیکلت در شکاف طبقه استفاده کنید.

 از کلید موتور سیکلت برای باز کردن مخزن بنزین موتورسیکلت در گاراژ دفتر متل استفاده کنید و شیشه شیشه را پیدا کنید.

کافمن هجوم می‌آورد و ویال را می‌گیرد، اما این به او اجازه می‌دهد تا در پایان از آن استفاده کند. به محض تکمیل کوئست، در یکی از پایان های خوب (خوب یا خوب+) قفل خواهید شد، در حالی که ناتوانی در یافتن ویال، یکی از پایان های بد (بد یا بد+) را برای شما به ارمغان می آورد. اینکه آیا تلاش اختیاری دیگر را تکمیل می‌کنید، تعیین می‌کند که کدام پایان خاص. توجه داشته باشید که بازدید از دونده هندی را می توان در اجراهای بعدی نادیده گرفت زیرا کد درب پشتی متل همیشه یکسان است و هیچ مورد مورد نیازی در آنجا یافت نمی شود.

تلاش 2:  نجات Cybil

 یک بطری پلاستیکی در آشپزخانه طبقه اول بیمارستان آلکمیلا تهیه کنید.

 از بطری پلاستیکی برای برداشتن مایع ناشناخته از ویال شکسته در پشت دفتر مدیر درب بعدی استفاده کنید.

 سیبیل را با استفاده از مایع ناشناخته در مجاورت او در طول شکل گیری رئیس انگلی او در چرخ و فلک در پارک تفریحی کنار دریاچه نجات دهید.

تکمیل کوئست بالا شما را در یکی از پایان های + (خوب+ یا بد+) قفل می کند، در حالی که اگر این کار را انجام ندهید، یکی از پایان های استاندارد (خوب یا بد) را به دست خواهید آورد. اینکه آیا تلاش اختیاری دیگر را تکمیل می‌کنید، تعیین می‌کند که کدام پایان خاص

حل معماهای بازی

منبع معماها

https://www.silenthillmemories.net/sh1/puzzles_en.htm

.