خرید بازی Resident Evil 2 PS1 رزیدنت اویل 2 پلی استیشن 1 ( پرداخت درب منزل – در محل)

 معرفی بازی Resident Evil 2 PS1

بازی Resident Evil 2 PS1 یک بازی اکشن معمایی و وحشت بقا است که توسط Capcom در سال 1998 ساخته و منتشر شده است.از بازی های جذاب این ژانر میتوان به Resident Evil 1 و بازی Resident Evil 3 PS1 اشاره کرد.

Resident Evil 2 اولین بلاک باستر واقعا بزرگ و فوق‌العاده‌ی سال 98 است و آنچه کپکام به دست آورده است بیشتر یک تجربه تعاملی و سینمایی است تا یک بازی ویدیویی. به طور جدی. چند ماه پس از وقایع Resident Evil 1، رزیدنت اویل 2 می بیند که کل شهر راکون سیتی با ویروس ویرانگری که تنها چند ده نفر را در Resident Evil اصلی زامبی کرده بود، می بیند. این وظیفه پلیس تازه کار، لئون کندی، و کلر ردفیلد، خواهر یکی از شخصیت های اصلی RE است که نه تنها خود، بلکه همه و همه بازماندگان را نجات دهند.

داستان بازی Resident Evil 2 پلی استیشن 1

داستان Resident Evil 2 حول محور لئون کندی و کلر ردفیلد است که تلاش می کنند از شهر راکون فرار کنند. هر دو به دلایل مختلف به شهر آمدند، لئون کار خود را به عنوان پلیس شروع کرد و کلر فقط می خواست با برادرش کریس ملاقات کند. متأسفانه، هر دو از شیوع ویروسی آمبرلا از T-Virus و حادثه عمارت اسپنسر با گروه ضربت STARS بی اطلاع بودند.

به محض اینکه دو بازمانده وارد شهر می شوند، مورد حمله زامبی ها قرار می گیرند و در حالی که هر دو در تلاش برای فرار بودند، یکدیگر را ملاقات می کنند. آنها در نهایت از هم جدا می شوند زیرا یک راننده کامیون زامبی را تبدیل به کامیون خود می کند و به ماشینی که در آن بودند تبدیل می شود.

داستان دوم شخصیت‌ها را با موقعیت وحشتناک خود رشد بیشتری می‌دهد. نقشه کلر باعث شد که او سعی کند کریس را پیدا کند، اما او مدت ها پیش برای پیوستن به یک هدف جدید ترک کرد. تفاوت کلیر در مقایسه با جیل و آدا این است که چگونه او نقش مادر را برای شری برکین بازی می کند. سپس ما لئون را داریم که او پس از جعل هویت شکست خورده کریس در اوباما بسیار قابل باور بود. لئون مدت کوتاهی که با آدا داشت به دلیل تجربه و تعاملشان احساس واقعی بودن داشتند.

پس زمینه مفهوم فساد است زیرا معلوم می شود برایان آیرونز سرآشپز اداره پلیس RPD هر کسی را از حقیقت اقدامات آمبرلا ساکت کرده است. من همچنین به آخرین بار اشاره کردم که چگونه وقتی آمبرلا او را رها کرد، به خصوص چگونه به توطئه با آنها کمک کرد. واضح بود که او از شرکت پول گرفته است، اما همانطور که در داستان کلیر پیش می رفتید، به آرامی عقلش را از دست می داد. حتی شخصیت‌های جانبی مانند شری با وجود این وضعیت وخیم، تلاش زیادی روی شخصیت او و بلوغ او به تنهایی انجام دادند.

تنها شکایت من از ویلیام است که وقت بیشتری نگرفت، زیرا احساس می‌کردم آنها در این بخش عجله کردند. انگیزه او از کار بر روی چنین سلاح شیمیایی خطرناکی چه بود؟ هیچ‌کدام از اینها توضیحی دریافت نمی‌کنند تا اینکه کد ورونیکا، جایی که وسکر به این موضوع اشاره می‌کند که چگونه در زمان کار روی پروژه آمبرلا 16 سال داشته است. او همچنین در آن طرح اشاره می کند که چگونه الکسیا اشفورد قصد داشت رکورد خود را از نظر دستاوردهایش بشکند.

 این باید در اینجا ذکر می شد، اما آنها تصمیم می گیرند تا Resident Evil Code Veronica x و RE0 صبر کنند. اکنون، پس‌زمینه‌های اضافی پورت N64 با توجه به اینکه در سال 1999 منتشر شد، کنار گذاشته شد. این داستان کمی از طرح RE2 فاصله می‌گیرد، زیرا این 24 ساعت قبل از Resident Evil 3 PS1 است که جیل پیش‌گفتاری را روی میز خود می‌گذارد. پس‌زمینه بیلی و ربکا زمانی که ایده RE0 احتمالاً فقط یک مفهوم در سال 1998 بود، هنوز وارد داستان نشده بود.

گیم پلی بازی Resident Evil 2 پی اس 1

چیزی که واقعاً Resident Evil 2 را نسبت به مدل قبلی خود تعریف کرد، مکان‌ها بود و هر کدام از عمارت اسپنسر بسیار بهتر بودند. بازیکن قبل از رسیدن به ایستگاه پلیس باید از یک شهر عبور می کرد. سپس به فاضلاب شهر و آزمایشگاه زیرزمینی آمبرلا منتهی می شد. طراحی مرحله هنوز هیچ تغییری دریافت نکرده است زیرا از مفهومی مشابه Spencer Manor استفاده می کند. در واقع، طرح تقریباً یکسان است و تفاوت آن در یک ایستگاه پلیس بزرگ و سیستم فاضلاب است. برای پیشرفت هنوز باید کلیدهای خاصی به شکل بیل، قلب، الماس و شبدر پیدا کنید.

 هنگامی که این طرح ها از فرمول آزمایش شده و واقعی استفاده می کنند، خلاقیت چندانی در این طرح ها ابراز نمی شود. پازل ها به همان اندازه ساده هستند که از هل دادن مجسمه ها در نقاط خاص یا کار کردن با ماشین برای باز کردن قفل اتاق به وجود می آیند. برخی از آن‌ها مانند فشار دادن جعبه‌ها به دیوار در سیاره فاضلاب برای تشکیل یک پل، جالب نبودند.

مواقع دیگر در Resident Evil 2 شما فقط در حال جایگزینی و پیدا کردن شیء گفته شده برای بدست آوردن یک شی دیگر هستید تا بازیکن بتواند پیشرفت کند. چالش‌های باس‌ها به همان سختی است که من هیچ تفاوتی با نسخه قبلی آن متوجه نشدم. علیرغم اینکه هیچ چیز تغییر نکرده است، این تجربه همچنان احساس بهتری داشت، به خصوص با سناریوهایی که بین کلر و لئون متفاوت اجرا می شد.

موتور جدید به استودیو این امکان را می‌داد که گروه‌های زامبی بزرگی را در یک منطقه در یک زمان داشته باشد. دلیل اینکه نسل قبلی آن دو تا سه زامبی در هر منطقه داشت به این دلیل است که این مکان یک مکان منزوی بود. دلیل دیگر احتمالاً این بود که استودیو هنوز در مورد قابلیت‌های کنسول‌های سه بعدی جدید می‌آموزد. منظورم این است که تنها تجربه‌ای که Capcom با PS1 داشت، پورت‌های 16 بیتی و Mega Man 8 در سال 1996 بود.

 در Resident Evil 2 حداکثر شش تا هفت زامبی در هر زمان وجود دارد، و بهترین بخش این است که نرخ فریم هرگز ضربه نمی‌خورد. نوع دشمن تقریباً یکسان است و تفاوت این است که شکارچی وجود ندارد اما اکنون با لیکرها جایگزین می شوند. من متوجه هیچ تغییری بین این دو نشدم زیرا هر دو با استفاده از پنجه‌های خود به سمت بازیکن می‌رفتند و یک حمله لیس اضافی داشتند.

 برخورد رئیس اغلب بین ویلیام و آقای ایکس اتفاق می افتاد و من همیشه از تغییر چالش لذت می بردم. البته این بیشتر در مورد ویلیام دیده می شود زیرا حملات او بسته به سناریو تغییر می کند. در حالی که در سناریوی دوم، آقای X اساساً یک ستمگر است که بازیکن را در حالت Nemesis دنبال می کند.

در Resident Evil 2 بزرگترین پیشرفت مربوط به سناریوی A و B بود که با هم مرتبط شدند. شخصیت دوم تحت تأثیر هر انتخابی که بازیکن در اولی انجام داده است، مانند برداشتن یا ترک یک اسلحه، قرار می گیرد. در زیرزمین اداره پلیس، بازیکن بین مسلسل یا اضافه کردن دو نقطه دیگر به موجودی خود یکی را انتخاب می کند. چیز دیگری که دوست داشتم این بود که چگونه هر شخصیت متفاوت بازی می کند و سلاح های مختلفی را حمل می کند. لئون از مگنوم و تفنگ ساچمه ای استفاده می کند، اما کلر می تواند تفنگ کمانی و نارنجک انداز را مجهز کند.

 بازی Resident Evil 2 بدون مشکل نیست زیرا سن آن در این زمینه واقعاً خود را نشان می دهد. بزرگترین مشکل از حمل هشت کالا در یک زمان است. همچنین وقتی برای یک سناریو فقط دو فضای دیگر به موجودی آنها اضافه می شود مشکل است. گاهی اوقات خسته کننده می شد، به خصوص وقتی از اتاق های ذخیره دور بودم. آیا اضافه کردن شش فضای دیگر به موجودی شخصیت ها خیلی سخت بود؟

یکی دیگر از مشکلاتی که هنوز برطرف نشده است، زوایای دوربین در Resident Evil 2 است که در برخی مواقع مانع ایجاد می شود. ممکن است مشکلاتی مانند دشمنی که در هنگام ورود جلوی در ایستاده است برطرف شده باشد، اما من هنوز برای شلیک به دشمنان مشکل دارم. نکته بعدی کنترل‌های آنالوگ است و یک بار دیگر احساس می‌کنند که دقیقاً مانند Resident Evil Directcut تحت تأثیر قرار می‌گیرند. اگر کاراکتر در جهت مناسب قرار نداشت، حرکت دادن آنها در حین دویدن به ناحیه دیگری ناشیانه به نظر می رسید.

 همانطور که دفعه قبل گفتم، Capcom باید کنترلر Dual Shock سونی را در نظر می گرفت و تا پایان سال 1998 منتظر می ماند تا Resident Evil 2 را منتشر کند. من دلیلم را بیشتر در بررسی بیان می‌کنم زیرا این تاکتیکی بود که آنها سال‌ها انجام می‌دادند. تنها چیزی که آنها با این کنترل ها به خوبی برنامه ریزی کردند، ایجاد یک کات کوتاه به صفحه آیتم با استفاده از آنالوگ R3 است.

 اولین ویژگی جدید Resident Evil 2 یک حالت ترتیب است که برای بازی اصلی در سختی تازه کار است. بر خلاف حالت آسان، سختی تازه کار به بازیکن اجازه می دهد تا در ابتدای بازی یک مسلسل فرعی مهمات بی نهایت در موجودی خود داشته باشد. همانطور که عنوان می گوید، کنترل های Dual Shock اضافه شده اند و به بازیکنان اجازه می دهد با استفاده از آنالوگ L3 کنترل کنند.

آنالوگ اساساً با کارگردانی کات یکسان است و همچنان باعث می شود که شخصیت به آرامی حرکت کند. حالت ترتیب برای گیمرهای جدید خوب بود تا سری Resident Evil را امتحان کنند و به ارزیابی شدن گیم پلی کمک کند. کنترل‌های آنالوگ در بخش گیم‌پلی قبلاً مورد انتقاد قرار گرفته‌اند، اما داشتن گزینه‌ای جایگزین برای D-pad خوب بود.
 

در حال حاضر، عملکرد rumble همانطور که ذکر شد وجود آن خوب است، اما من هرگز نیازی به لرزش کنترلر برای بازی نداشتم. به همین دلیل است که من هرگز Rumble Pak را برای N64 نخریدم و حتی اگر قبلاً در کنترلر PS1 بود، این ویژگی هرگز مرا درگیر نکرد. با این حال، آنالوگ R3 یک میانبر عالی برای دسترسی به صفحه موجودی ایجاد کرد.

 بهترین محتوای ارائه شده Extreme Battle بود و این ارزش تکرار باورنکردنی را اضافه می کند. بهترین حالت را در مقایسه با سایر حالت‌های سری و ویژگی‌ای که می‌توانم بارها بازی کنم، پایین است. در این حالت، هدف بازیکن یافتن پنج بمب تخصصی برای نابودی Raccoon City و جلوگیری از شیوع T-Virus است.

 بازیکن از طریق مناطقی که مربوط به بازی اصلی بودند، جسارت می کند و برای یافتن این بمب های تخصصی برای استفاده، کاوش می کند. برخلاف نسخه اصلی سگا ساترن، کپکام این حالت را در چندین زمینه بهبود بخشید. شما می توانید از بین چهار شخصیت مختلف که هر کدام مجموعه ای از سلاح ها و آیتم های درمانی متفاوتی دارند، انتخاب کنید.

 در این مناطق، بازیکن مهمات، اقلام شفابخش و حتی سلاح های قوی مانند موشک انداز را پیدا می کند. اگر این کافی نباشد، سه سطح دشواری واقعاً شما را وادار می کند که برگردید. سطح تعیین خواهد کرد که رئیس های متعدد از همان نوع در یک بار ظاهر می شوند. نقش مورد علاقه من بازی در نقش آدا با تیراندازی سریع او و حتی در نقش کریس به لطف انتخاب سلاح بزرگ او است.

با در نظر گرفتن این که چقدر هنر از دست رفته است، یک تقلب برای مهمات بی نهایت برنامه ریزی می شود. با چیزهایی مانند DLC امروزه به آرامی کدهای تقلب پنهان را از بین برده است زیرا هیچ توسعه دهنده ای دیگر چنین فکری را در ویژگی های سرگرم کننده قرار نمی دهد.

گرافیک بازی Resident Evil 2 سونی 1

همانطور که انتظار می رفت، در Resident Evil 2 دنباله گرافیک بهبود یافته را با صحنه های کات سین واقعی CGI و یک نمایش جدید به نمایش می گذارد. موتور بازی جدید این امکان را فراهم کرد تا زامبی های بیشتری به طور همزمان روی صفحه ظاهر شوند. در حال حاضر، یک منطقه بزرگ و اگر نه، یک اتاق یک نفره می تواند بیش از سه دشمن داشته باشد.

 حتی دو مدل باس در Extreme Battle مانند Mr. X می توانند در یک منطقه ظاهر شوند. هیچ راهی وجود نداشت که موتور RE1 کار نکند و نه برای چشم اندازی که کپکام برای دنباله داشت. انیمیشن در اینجا بسیار روان است زیرا هر مدل شخصیت به شیوه ای واقع گرایانه واکنش نشان می دهد. آنها در صورت احتیاط یا خطر، بازوی خود را در جلوی بدن خود می گیرند و هنگام راه رفتن می لنگند.

دشمنان Resident Evil 2 همچنین دارای انیمیشن های بهبود یافته ای هستند مانند اینکه چگونه زامبی ها سعی می کنند از جلوی شخصیت ها برای حمله بپرند. زامبی‌ها نیز مخفیانه روی زمین دراز می‌کشند و سرشان را می‌چرخانند تا شخصیت به آنها نزدیک شود. هنگامی که با یک تفنگ قدرتمند به دشمنان حمله می کنید، انیمیشن قسمت بالایی بدن را نشان می دهد که تکه تکه می شود.

من همچنین از توجه آنها به جزئیات لذت می برم زیرا زامبی ها و لیکرها قبل از مرگ دنباله های انیمیشن اضافی دارند. حتی باس هایی مثل ویلیام و مستر ایکس توالی بیشتری در حرکات خود نسبت به بازی قبلی دارند. من همچنین دوست دارم که وقتی از یک تفنگ قدرتمند یا یک سلاح ارتقا یافته بر روی دشمنان استفاده می کنید، انیمیشن بیشتری با خون وجود دارد.

گرافیک Resident Evil 2 حال و هوای محیط ها را بهتر به تصویر می کشد . از خیابان‌ها گرفته تا آزمایشگاه زیرزمینی آمبرلا، پس‌زمینه‌های از پیش رندر شده همیشه چیزی در اطراف آن‌ها قرار می‌دادند. این تم همچنین از شر عمارت ترسناک معمولی خلاص شد و به عنوان یک آخرالزمان زامبی در مقیاس شهر جایگزین شد. اگر فقط Capcom این کار را به جای مناطق بسته مانند ایستگاه پلیس و فاضلاب در شهر انجام می داد بهتر بود.

 بازی‌های سه بعدی نسل اول تقریباً هرگز به خوبی در مقایسه با نسخه‌های بعدی قدیمی نشدند. لبه های دندانه دار معمول به همراه بافت های تار روی پس زمینه به روند پیری کمک نمی کند. من همچنین متوجه شدم که چیزی مانند یک مرده یا یک تکیه گاه مانند انگشت شست زخمی بیرون زده است و اینها در جای خود نیستند.

 این همیشه مشکل استفاده از تکنیک های از پیش رندر شده است زیرا هر بازی را به طرز وحشتناکی پیر می کند. تلویزیون های HD که روی 1080p و 4k تنظیم شده اند، جلوه های بصری را در مقایسه با تنظیمات قدیمی VHS و ترکیب بندی بدتر می کنند. آن قارچ ها را به خاطر دارید که صحنه های کات سین CGI را که امروزه ارزان به نظر می رسند؟

 خب، Capcom از CGI ارزان برای شروع و پایان استفاده کرد که استاندارد معمول در اواخر دهه 90 بود. این واقعاً باعث شد که اکشن زنده RE1 در مقایسه با انیمیشنی مضحک به نظر برسد. متأسفانه، زمان برای این تصاویر نیز خوب نبوده و اکنون کارتونی به نظر می رسند.

 یک چیز وجود دارد که عناوین PS1 Resident Evil 2 به درستی انجام شده اند و هر دو در بازی و CGI در مقایسه با پورت N64 رنگ تیره ای روی آنها ندارند. این به این دلیل است که هیچ چیز فشرده نشده است زیرا سیستم از سی دی های 70 مگابایتی روی دو دیسک و یک سبد خرید 64 مگابایتی پشتیبانی می کند. با این حال، صدای فراگیر و وضوح صفحه نمایش 480 در 620 با وجود استفاده از کنسول مبتنی بر CD، بخشی از این نسخه نیست.

 موسیقی و صداگذاری بازی Resident Evil 2 رزیدنت اویل 1

موسیقی متن Resident Evil 2 شاهد پیشرفت بزرگی بود زیرا استودیو واقعاً روی استخدام تولیدکنندگان موسیقی با کیفیت سرمایه گذاری کرد. با این حال، نسخه اصلی جذابیت خود را در استفاده از موسیقی سبک سینت سایزر دارد. OST هرگز به این وضوح به نظر نمی رسید.

 من همچنین از تنوع ارائه شده در اینجا لذت بردم زیرا بین آرامش و ایجاد یک محیط متشنج متفاوت بود. اتاق ذخیره و سالن ورودی RPD هر بار که به این مکان‌ها می‌روید تا حدودی احساس امنیت می‌کنم. با این حال، مکان‌هایی مانند زیرزمین RPD، طبقه دوم و آهنگی با عنوان Building-up of Suspense حس تنش‌آمیزی را ایجاد می‌کردند.

 صدای Resident Evil 2، در بخش اصلی، بسیار عالی است، با یک یا دو اخطار. آهنگ موسیقی عالی است، هر قطعه موسیقی واقعاً موقعیتی را که لئون یا کلر در آن زمان در آن قرار می گیرند را به تصویر می کشد. دقایق ابتدایی که در خیابان‌های راکون سیتی اتفاق می‌افتد توسط یک قطعه سنگین و شوم به ثمر می‌رسد که به طرز مثبتی از ترس می‌چکد، و بازتابی از سرعت دیوانه‌کننده‌ای است که بازیکن باید با آن واکنش نشان دهد تا هر یک از بازماندگان را به طرز ناشیانه‌ای از میان گروه اولیه زامبی‌ها هدایت کند.

اتاق‌های Save قطعه‌ای از موسیقی دارند که به نظر می‌رسد معادل موسیقایی یک نفس راحت است، زیرا لئون یا کلر بالاخره در یک منطقه امن نفس می‌کشند و وسایل خود را مرتب می‌کنند و آماده می‌شوند تا یک بار دیگر در کابوس که درست از پشت آن در می‌گذرد، فرو بروند.

با این حال، نمی‌توانم بدون اشاره به موسیقی فوق‌العاده وحشتناکی که در سالن اصلی ایستگاه پلیس پخش می‌شود، صحبت درباره موسیقی Resident Evil 2 را تمام کنم. اگر بخواهم 10 عامل اصلی نوستالژی بازی های ویدیویی خود را یادداشت کنم (حالا یک ایده وجود دارد!) آن امتیاز به راحتی در بین 3 مورد برتر قرار می گیرد. خاطرات نشستن در مقابل یک تلویزیون CRT کوچک با برادرم و جرات کردن یکدیگر برای بازی کردن بخش بعدی، بسیار با آن سالن اصلی لعنتی و موسیقی آن در هم آمیخته است.

 جلوه های صوتی نیز بسیار خوب انجام شده است. شلیک اسلحه ها با یک مشت رضایت بخش، به غیر از تفنگ دستی شروع که بیشتر حالت غم انگیزی دارد. اگر چه منصفانه باشیم، صداهای کوچکی که پوسته به زمین می افتد، صدای بسیار خوبی است. هیولاها همه به طرز رضایت‌بخشی ترسناک به نظر می‌رسند، ناله‌های شکنجه‌شده زامبی‌ها وقتی کاملاً نمی‌توانید ببینید از کجا می‌آیند و صدای خش خش یک لیکر هرگز شنیدن آن خوب نیست، زیرا در راهروی به سمت شما می‌پرد.

 جایزه اول ترسناک ترین صدای هیولا، اما، به نظر حقیر من، به دکتر بیرکین تعلق می گیرد، که صدای دم های خشمگین و پیچ خورده اش تقریباً به اندازه آلبوم رایگان U2 که چند سال پیش به نوعی در iTunes من نفوذ کرد، به گوش می رسد.

در مورد ناخوشایند صحبت می کنیم، اجازه دهید به آخرین تکه پای صوتی بپردازیم. هر کسی که یکی از بازی های اولیه Resident Evil یا Silent Hill 1 را بازی کرده باشد، می داند که به چه چیزی اشاره می کنم. با گروه من بگو... این صداپیشگی است. بله، این بازی دارای صداهای واقعاً بسیار جالبی است و به شیوه ای عجیب و غریب، من واقعاً آن را دوست دارم.

 به نظر می‌رسد در Resident Evil 2 شخصیت‌ها هرگز سطح فوریت خود را به درستی انجام نمی‌دهند، مکالمات ظاهراً سریع مملو از مکث‌های ناخوشایند (و تکان دادن دست‌های بسیار) است و ممکن است فیلمنامه از پشت یک واگن پنیر افتاده باشد. این کلیپ ویدیویی یک نمونه بارز است و من هنوز می‌توانم هر کلمه مضحک این کات سین را کلمه به کلمه به خاطر بسپارم.

جمع بندی

دلایل زیادی وجود دارد که چرا Resident Evil 2 اغلب به عنوان یکی از بهترین های این سری در نظر گرفته می شود. چیزی که کپکام همیشه درست انجام می‌دهد، تغییر فرمول اصلی گیم‌پلی برای هر فرنچایزی است. اگرچه استودیو نوآوری زیادی برای دنباله ها ارائه نمی دهد، اما مجبور نیستند هر بار چیز جدیدی را بازسازی کنند.

 طراحی سطح Resident Evil 2 نیز تغییرات زیادی را به خود ندیده است، اما به طور کلی چالش با وجود کنترل های دست و پاگیر سرگرم کننده است. گرافیک در مقایسه با موتور RE1 بیشتر شد و این به استودیو کمک کرد کارهای بیشتری انجام دهد. بافت ها و پس زمینه های از پیش رندر شده، امروز هم بد به نظر می رسند.

 همان رنگ تیره و بافت‌های تار، نقص‌هایی را نشان می‌دهد که تصاویر از قبل رندر شده می‌توانند در بازی‌های قدیمی‌تر با استفاده از آن‌ها انجام دهند. برای طرح داستان، این داستان ادامه می‌دهد که چگونه Umbrella تقریباً در ایالات متحده یک بحران ایجاد کرد، اگر اعضای باقی‌مانده STARS نبودند.

متأسفانه هیچ کدام از آنها در اینجا نقشی نداشتند زیرا همه آنها رفتند به جز جیل که فرار او را در طرف دیگر شهر آماده می کند. با این حال، همه چیز با چگونگی توسعه T-Virus توسط ویلیام برکین گسترش یافت. نه تنها قوس پس زمینه بیشتر توضیح داده شده است، بلکه این بازیگران جدید با شخصیت های مرتبط بهتر به نظر می رسید.

 احتمالاً به صداگذاری بهتر مربوط می شود، به استثنای اینکه دیالوگ در برخی موارد کسل کننده به نظر می رسد. حالت تازه کار، نبرد شدید و تقلب مهمات بی نهایت باید در نسخه اول اضافه می شد. با تمام این موارد Resident Evil 2 جزو بهترین بازی های PS1  محسوب میشود.این بازی را به همه علاقه مندان سبک وحشت بقا توصیه میکنم تجربه کنند.

برای کلر یا لئون، بازی را با درجه سختی نرمال شروع کنید و بدون برداشتن هیچ وسیله ای (تفنگ ساچمه ای، تفنگ کمان، گلوله و غیره) به ایستگاه پلیس بروید. شما می توانید این گیاه را در بوته ها در جلوی درب پاسگاه پلیس بردارید. در کوچه/تونل در محوطه جلوی ایستگاه پلیس، یک زامبی وجود خواهد داشت که وقتی آن را می‌کشید کلید ویژه‌ای به شما می‌دهد.

این زامبی Brad Vickers از S.T.A.R.S است. کشتن او سخت تر است و حدود 20 گلوله می گیرد. این کلید را به اتاق تاریک در ایستگاه پلیس، زیر راه پله ببرید. اونجا یه کمد هست و میتونی لباساتو عوض کنی. *برای کلر، یک لباس جدید (لباس دوچرخه سواری) و Colt S.A.A.، هفت تیری که از باسن با یک کشش سریع شلیک می شود، دریافت می کنید. سریعتر از اسلحه شلیک می کند و از گلوله اسلحه استفاده می کند. *برای لئون، شما 2 لباس جدید (کت چرمی، تاپ تاپ) دریافت می کنید و توانایی شلیک تفنگ را با 1 دست (دست راست) دارید. قابلیت شلیک با یک دست سرعت شلیک تفنگ دستی را بسیار افزایش می دهد.

Unlimited Ammo

مهمات نامحدود

While in-game, enter the control configuration screen and after selecting your control type enter this code:

Hold R1 and press Square 10 times. When the code is in effect the aim type (Auto or Manual) will turn red.

در حالی که در بازی هستید، وارد صفحه تنظیمات کنترل شوید و پس از انتخاب نوع کنترل خود این کد را وارد کنید:

R1 را نگه دارید و مربع را 10 بار فشار دهید. وقتی کد اعمال می شود، نوع هدف (خودکار یا دستی) قرمز می شود.